De avonturen van Alice

   EEN grote rozenboom stond dicht bij de ingang van de tuin; de rozen die er aan groeiden, waren wit, maar drie tuinmannen waren bezig om deze rood te schilderen. Alice vond dit heel zonderling en zij ging op hen af om dat eens nader te bekijken en juist toen zij vlak bij hen was, hoorde zij één van hen zeggen: ‘Kijk toch uit Vijf! Spat toch niet zo met de verf!’

   Uma roseira grande erguia-se perto da entrada para o jardim. As rosas que dela nasciam eram brancas, mas três jardineiros atarefavam-se a pintá-las de vermelho. Alice pensou que isto era muito curioso, e aproximou-se para observá-los, e justamente quando ela chegou perto deles, ouviu um a dizer: "Presta atenção, Cinco! Não salpiques tinta para cima de mim!"

   ‘Ik kon er niets aan doen,’ zei Vijf knorrig, ‘Zeven stootte tegen mijn elleboog.’

   "Não posso evitar", disse o Cinco, em um tom amuado; "Sete empurrou meu cotovelo".

   Waarop Zeven opkeek en zei: ‘Goed zo Vijf! Altijd de schuld aan iemand anders geven!’

   Nisso o Sete olhou para cima e disse: 'Isso mesmo, Cinco! Sempre a colocar a culpa nos outros!"

   ‘Jij kunt beter je mond houden,’ zei Vijf, ‘Gisteren hoorde ik de Koningin nog zeggen dat jij eigenlijk onthoofd moest worden!’

   "É melhor não falar!" disse o Cinco. "Eu ouvi a Rainha dizer que ontem você merecia ser decapitado!"

   ‘Waarom?’ vroeg degene, die het eerst iets gezegd had.

   "Para que?" disse aquele que falou primeiro.

   ‘Dat gaat jou niets aan, Twee,’ zei Zeven.

   "Isso não é da sua conta, Dois!" disse o Sete.

   ‘Ja, dat gaat hem wel wat aan,’ zei Vijf, ‘en ik zal het hem wel vertellen; het was omdat hij de keukenmeid tulpenbollen gebracht had inplaats van uien.’

   "Sim, isso é da conta dele!" disso o Cinco, "e eu vou dizer-lhe, foi por trazer as raízes de tulipa do cozinheiro em vez das cebolas."

   Zeven gooide zijn verfkwast neer en begon: ‘Dat is nu toch wel het onrechtvaardigste’ - toen zijn blik op Alice viel, die naar hen stond te kijken en hij hield plotseling op; ook de anderen keken om en bogen dan allen diep.

   O sete arremessou seu pincél, e tinha apenas começado "Bem, de todas as coisas injustas - " quando o seu olhar caiu por acaso na Alice, enquanto ela os estava a observar, e ele calou-se subitamente: os outros olharam em volta também, e todos se curvaram.

   ‘Ach, zoudt u mij ook willen vertellen,’ zei Alice een beetje verlegen, ‘waarom u die rozen schildert?’

   "Vocês me diriam" disse Alice, um pouco timidamente, "porque estão a pintar essas rosas?"

   Vijf en Zeven zeiden niets, maar keken naar Twee. Twee begon zachtjes: ‘Ach, juffrouw, ziet u, er had hier eigenlijk een rode rozenboom moeten staan en wij hebben per ongeluk een witte geplant; en als de Koningin dat ontdekt, worden wij allemaal onthoofd, ziet u. En daarom proberen we om voor zij komt -’ Op dit ogenblik riep Vijf, die angstig de tuin rond had gekeken: ‘De Koningin! de Koningin!’ en de drie tuinmannen wierpen zich plat op hun gezicht. Men hoorde het geluid van vele voetstappen en Alice keek rond, verlangend om de Koningin te zien.

   O Sete e o Cinto nada disseram, mas olharam para o Dois. O Dois começou em voz baixa, "Bem o fato é, você vê, senhorita, isto aqui deveria ter sido uma roseira vermelha e nós colocamos uma branca por engano; e se a Rainha descobrir isto, todos nós devemos ter as nossas cabeças cortadas, sabe. Então veja, senhorita, nós estamos a fazer o nosso melhor, antes que ela venha, para..." Neste momento o Cinco, que tinha estado a olhar ansioso sobre o jardim gritou "A Rainha! A Rainha!" e os três jardineiros atiraram-se imediatamente de bruços no chão. Houve um som de muitos passos, e Alice olhou em volta, ansiosa por ver a Rainha.

   Eerst kwamen tien soldaten, die knuppels droegen; deze hadden alle hetzelfde figuur als de drie tuinmannen, langwerpig en plat met aan de hoeken hun handen en voeten. Toen de tien hovelingen; deze waren helemaal versierd met ruiten en liepen twee aan twee, net als de soldaten. Na hen kwamen de koningskinderen; het waren er tien en de lieve kleintjes kwamen vrolijk hand in hand aanspringen, al weer twee aan twee; zij waren opgeschikt met harten. Daarna kwamen de gasten, meest koningen en koninginnen en onder hen herkende Alice het Witte Konijn; hij praatte zenuwachtig, en glimlachte bij alles wat er werd gezegd en nam geen notitie van haar. Dan volgde de Hartenboer, die de kroon van den Koning op een kussen droeg van rood fluweel; en aan het slot van de grote optocht kwamen DE KONING EN DE KONINGIN VAN HARTEN.

   Primeiro vieram dez soldados transportando estandartes; estes eram todos da forma dos três jardineiros, retangulares e lisos, com as suas mãos e pés nos cantos: a seguir 10 cortesões, estes estavam ornamentados por todo o lado com diamantes, e caminhavam dois a dois, como os soldados faziam. Depois disto veio as crianças reia; havia 10 deles, e os pequenos queridos vieram saltando alegremente de mãos dadas, em casais: eles estavam todos ornamentados com corações. A seguir vieram os convidados, na maioria Reis e Rainhas, e entre eles Alice reconheceu o Coelho branco: ele estava falando de uma maneira nervosa e apressada, sorrindo a tudo que era dito, e passou por ela sem se aperceber. Depois seguiu o Valete de Copas, transportando a coroa do Rei numa almofada de veludo carmesim; e, em último de toda grande procissão veio o Rei e a Rainha de Copas.

   Alice wist niet goed of zij ook op de grond moest gaan liggen, net als de drie tuinmannen, maar zij herinnerde zich een dergelijk voorschrift bij optochten niet, ‘en trouwens, waar zou een optocht voor dienen,’ dacht ze, ‘als ieder met zijn gezicht op de grond gaat liggen, zodat niemand iets kan zien?’ Dus bleef zij staan waar zij stond en wachtte.

   Alice estava bastante em dúvida se deveria ou não permanecer deitada sobre o seu rosto assim como os três jardineiros, mas ela não conseguiu lembrar de alguma vez ter ouvido sobre algum tipo regra em cortejos; "e além disso, qual seria a utilidade de um cortejo", pensou ela, "se as pessoas tivessem todos de deitar sobre o seu rosto, para que não pudessem vê-lo?" Então ela ficou quieta onde estava, e esperou.

   Toen de optocht vlak bij Alice gekomen was, hielden allen stil en keken naar haar en de Koningin zei streng: ‘Wie is dit?’ Zij vroeg dit aan den Hartenboer, die enkel diep boog en glimlachte als antwoord.

   Quando o cortejo passou por Alice, todos pararam e olharam para ela, e a Rainha disse severamente "Quem é esta?" Ela disse isto para o Valete de Copas, que apenas se curvou e sorriu em resposta.

   ‘Idioot,’ zei de Koningin, en schudde ongeduldig haar hoofd; toen wendde zij zich tot Alice en ging verder: ‘Hoe heet jij, meisje?’

   "Idiota!" disse a Rainha, balançando a cabeça impacientemente; e, virando-se para a Alice, continuou, "Qual é o teu nome, criança?"

   ‘Ik heet Alice, Majesteit,’ zei Alice heel beleefd; maar zij voegde er bij zichzelf aan toe. ‘Wat zal ik me druk maken! Het is toch maar een pak kaarten!’

   "Meu nome é Alice, prazer sua Majestade," disse Alice muito educadamente; mas acrescentou para si mesma, "Bem, eles são apenas um conjunto de cartas, apesar de tudo. Não preciso ter medo deles!"

   ‘En wie zijn dit?’ zei de Koningin, wijzend op de drie tuinmannen, die om de rozenbomen lagen; want zie je, ze lagen op hun buik en de figuren op hun rug waren precies eender als die van de andere kaarten, dus kon zij niet zien of het tuinmannen waren of soldaten of hovelingen of drie van haar eigen kinderen.

   "E quem são estes?" disse a Rainha, apontando para os três jardineiros que estavam deitados em volta da roseira; pois, você veja, enquanto eles estavam deitados sobre suas faces, o padrão nas costas era o mesmo que o do restante baralho, ela não poderia dizer se eles eram jardineiros, ou soldados, ou artesãos, ou três dos seus próprios filhos.

   ‘Hoe kan ik dat weten?’ zei Alice, verbaasd over haar eigen moed, ‘daar heb ik niets mee te maken.’

   "Como posso saber?" disse Alice, surpreendida com sua própria coragem. "Não é um assunto meu".

   De Koningin werd purperrood van woede en schreeuwde na haar een ogenblik strak te hebben aangestaard, als een wild beest: ‘Sla haar hoofd eraf! Haar -’

   A Rainha tornou-se vermelha de raiva, e depois de encará-la por um momento, como uma besta selvagem, gritou "Cortem-lhe a cabeça! Cortem..."

   ‘Onzin,’ zei Alice luid en beslist en de Koningin zweeg.

   "Absurdo!" disse Alice, muito alto e decidida, e a Rainha ficou em silêncio.

   De Koning legde zijn hand op haar schouder en zei bedeesd: ‘Bedenk, liefste, het is maar een kind!’

   O Rei pois a sua mão em cima do braço dela, e timidamente disse "Reconsidera, minha querida: ela é apenas uma criança."

   De Koningin keerde zich boos om en zei tot den Hartenboer: ‘Draai hen om!’

   A Rainha afastou-se furiosa dele, e disse ao Valete "vire-os ao contrário!"

   En deze deed dat, heel zorgvuldig, met één voet.

   O Valete o fez, muito cuidadosamente, com um pé.

   ‘Sta op,’ zei de Koningin met een schrille harde stem en de drie tuinmannen sprongen onmiddellijk op en begonnen te buigen voor de Koning, de Koningin, de kinderen en alle anderen.

   "Levantem-se!" disse a Rainha, numa voz alta e estridente, e os três jardineiros levantaram-se instantaneamente e começaram saudar o Rei, a Rainha, os príncipes e a todos os outros.

   ‘Houdt op!’ schreeuwde de Koningin, ‘je maakt me duizelig.’ En toen keerde zij zich naar de rozenboom en ging verder: ‘Wat waren jullie daar aan het doen?’

   "Deixem isso!" gritou a Rainha. "Voces me deixam tonta." e depois, virando-se para a roseira ela continuou. "O que vocês tem feito aqui?"

   ‘Met uw welnemen, Majesteit,’ zei Twee nederig en knielde terwijl hij dit zei, ‘wij proberen -’

   "Permita-me sua Majestade," disse o Dois, num tom muito humilde, baixando-se num joelho conforme falava, "nós estavamos a tentar..."

   ‘Ik zie het,’ zei de Koningin, die intussen de rozen had onderzocht, ‘hun hoofden eraf!’ en de optocht zette zich weer in beweging. Drie soldaten bleven achter om de ongelukkige tuinmannen terecht te stellen en deze liepen om bescherming naar Alice.

   "Estou a perceber!" disse a Rainha. que estava a examinar as rosas. "Cortem-lhes as cabeças!" e e o cortejo moveu-se, três dos soldados permaneceram para atrás para executar os infelizes jardineiros, que correram de encontro a Alice para proteção.

   ‘Ze zullen jullie niet onthoofden,’ zei Alice en stopte hen in een grote bloempot, die dicht bij haar stond. De soldaten liepen een tijdje naar hen te zoeken en toen gingen ze rustig de anderen achterna.

   "Vocês não devem ficar decapitados!" disse Alice, e ela os colocou dentro de um grande vaso de flores que estava perto. Os três soldados procuraram por cerca de um ou dois minutos, procurando por eles, e depois marcharam embora rapidamente atrás dos outros.

   ‘Zijn hun hoofden eraf?’ riep de Koningin.

   "As cabeças deles estão cortadas?" gritou a Rainha.

   ‘Hun hoofden zijn weg met uw welnemen, Majesteit.’ riepen de soldaten als antwoord.

   "As suas cabeças desapareceram, se isso agrada a vossa Majestade!" os soldados gritaram em resposta.

   ‘Goed’ riep de Koningin, ‘kan je croquet spelen?’

   "Está certo!" gritou a Rainha. "Consegues jogar cróquete?"

   De soldaten zwegen en keken naar Alice, want deze vraag was blijkbaar tot haar gericht.

   Os soldados fizeram silêncio, e olharam para Alice, uma vez que a pergunta era evidentemente dirigida a ela.

   ‘Ja,’ riep Alice.

   "Sim!" gritou Alice.

   ‘Kom dan mee,’ brulde de Koningin en Alice voegde zich bij de optocht, heel benieuwd wat er verder zou gebeuren.

   'Anda então!' rugiu a Rainha, Alice juntou-se ao cortejo, perguntando-se o que iria acontecer a seguir.

   ‘Het is, het is - mooi weer vandaag,’ zei een verlegen stem naast haar. Zij liep naast het Witte Konijn, dat haar ernstig aankeek.

   "É-- É um dia muito bom!" disse timidamente uma voz a seu lado. Ela estava caminhando com o Coelho Branco, que estava a espiar ansiosamente seu rosto.

   ‘Heel mooi,’ zei Alice, ‘waar is de Hertogin?’

   "Muito," disse Alice:..."onde está a Duquesa?"

   ‘St, st,’ zei het Konijn zacht en snel. Hij keek angstig om zich heen terwijl hij praatte, ging dan op zijn tenen staan, hield zijn mond dicht bij haar oor en fluisterde: ‘Zij is ter dood veroordeeld.’

   "Silêncio! Silêncio!" disse o Coelho num tom baixo e apressado. Ele olhou ansiosamente acima do seu ombro enquanto falava, e então elevou-se na ponta dos pés, pos a sua boca perto do ouvido dela, e sussurrou "Ela esta sob sentença de execução."

   ‘Waarvoor?’ zei Alice.

   "Porque razão?" perguntou Alice.

   ‘Zei je wat vreselijk?’ vroeg het Konijn.

   "Você disse 'Que pena?'" perguntou o Coelho.

   ‘Nee,’ zei Alice, ‘ik vind het helemaal niet vreselijk. Ik zei waarvoor.’

   "Não, eu não disse," respondeu Alice: "Eu não acho que seja de todo uma pena. Eu disse 'porque razão?'"

   ‘Ze heeft de Koningin een draai om de oren gegeven,’ begon het Konijn. Alice schoot in de lach. ‘St,’ fluisterde het Konijn angstig, ‘de Koningin zal je horen! Ze kwam te laat, zie je, en de Koningin zei -’

   "Ela deixou a Rainha esperando..." começou o Coelho. Alice deu um pequeno risinho. "Oh silêncio!" sussurrou o coelho num tom assustado. "A Rainha vai ouvir-te! Veja, ela veio um pouco tarde, e a Rainha disse..."

   ‘Ga allemaal op je plaats!’ schreeuwde de Koningin met donderende stem en zij begonnen alle richtingen uit te hollen, waarbij ze voortdurend tegen elkaar aan liepen; maar na een paar minuten stonden zij allen op hun plaats en het spel begon. Alice had nog nooit in haar leven zo'n wonderlijk croquetveld gezien. Het bestond helemaal uit heuveltjes en kuilen, de ballen waren levende egels, de hamers waren levende flamingo's en de soldaten stonden voorover op handen en voeten om de poorten te vormen.

   "Voltem aos vossos lugares!" gritou a rainha numa voz de trovão, e as pessoas começaram a correr em todas as direções, caindo uns contra os outros; Entretanto, ficaram todos organizados num minuto ou dois, e o jogo começou. Alice pensou que nunca tinha visto um campo de cróquete tão curioso na sua vida; era todo ondulado; as bolas eram ouriços vivos, as marretas eram flamingos vivos e os soldados tinham de se dobrar para cima para ficar com as suas mãos e pés, para fazer os arcos.

   De grootste moeilijkheid vond Alice eerst het hanteren van haar flamingo; zij kon het lichaam heel gemakkelijk met hangende poten onder haar arm wegstoppen, maar juist als zij zijn nek mooi recht had gestrekt en zij de egel een klap wou geven met zijn kop, moest hij zich beslist omdraaien en haar aankijken met een zo verbaasde uitdrukking, dat zij in lachen uitbarstte. En als zij zijn hoofd naar beneden had geduwd en weer wou beginnen, had de egel zich intussen uitgerold en was bezig weg te kruipen. Bovendien was er altijd, waar zij de egel ook heen sloeg, wel een heuveltje of een kuil in de weg en de dubbelgebogen soldaten stonden voortdurend op en liepen naar een ander deel van het veld, zodat Alice al gauw tot de ontdekking kwam, dat dit wel een heel moeilijk spel was.

   A principal dificuldade que Alice inicialmente encontrou foi em controlar seu flamingo: ela teve sucesso em por o corpo alinhado, suficientemente confortável, debaixo de seu braço, com as suas pernas pendentes, mas geralmente, assim que ela tinha o pescoço endireitado, e ia dar uma tacada com cabeça no ouriço, ele torcia-se em volta e olhava para o rosto dela, com uma expressão tão confusa que ela não podia evitar cair na gargalhada: e quando ela tinha colocava a cabeça para baixo, e ia recomeçar, foi muito irritante descobrir que o ouriço tinha se desenrolado e estava no ato de caminhar embora: para além disto tudo, havia sempre uma cova ou sulco no caminho para o qual ela queria enviar o ouriço, e os soldados estavam sempre a levantar-se e andar para outras partes do campo, Alice cedo chegou a conclusão que era um jogo bastante difícil de fato.

   De spelers speelden allemaal tegelijk zonder op hun beurt te wachten, maakten de hele tijd ruzie en vochten om de egels. En al heel gauw raakte de Koningin in een vreselijke woede, liep stampvoetend rond en schreeuwde ieder ogenblik: ‘Zijn hoofd eraf! Haar hoofd eraf!’

   Os jogadores jogaram todos de uma vez sem esperarem pelos turnos, discutindo o tempo todo, e lutando pelos ouriços; e num curto espaço de tempo a Rainha estava furiosa, e começou a bater e a gritar "Cortem esta cabeça!" ou "Cortem-lhe a cabeça!", cerca de uma vez por minuto.

   Alice voelde zich niets op haar gemak. Ze had nog wel geen ruzie gehad met de Koningin, maar zij wist dat dat ieder ogenblik, gebeuren kon ‘en wat zal er dan van mij worden?’ dacht zij. ‘Zij schijnen het hier bijzonder prettig te vinden om mensen te onthoofden, ik begrijp eigenlijk niet dat er nog zo veel in leven zijn!’

   Alice começou a sentir-se muito apreensiva: claramente, ela ainda não tivera nenhuma disputa com a Rainha, mas sabia que poderia acontecer a qualquer instante, "e depois," pensou ela, "o que seria de mim? Eles são terrivelmente apreciadores de decapitar pessoas aqui; a grande questao é, que não há ninguém deixado vivo!"

   Zij zocht juist een middel om te ontsnappen zonder dat iemand het zou zien, toen zij een merkwaardige verschijning in de lucht opmerkte. Ze kon deze eerst onmogelijk thuisbrengen, maar toen zij een poosje er naar gekeken had, zag ze dat het een grijns was en ze zei bij zichzelf: ‘Het is de Kat van de Hertogin, nu heb ik tenminste iemand om mee te praten.’

   Ela estava a procura de alguma forma de escapar, e questionando-se se poderia fugir sem ser vista, quando notou uma curiosa aparição no ar: intrigou-a bastante no inicío mas depois de olhar por um minuto ou dois, ela compreendeu que era um sorriso largo; e disse a si mesma "É o gato Cheshire: agora eu devo ter alguém com quem falar."

   ‘Hoe gaat het er mee?’ zei de Kat, zodra hij genoeg mond had om ermee te praten.

   "Como está se saindo?" disse o Gato assim que tinha boca o suficiente para falar.

   Alice wachtte tot zijn ogen verschenen waren en knikte toen.‘Het heeft geen zin om iets te zeggen,’ dacht zij, ‘voor zijn oren er zijn of één oor tenminste.’ Het volgende ogenblik verscheen de hele kop en nu zette Alice haar flamingo op de grond en begon te praten over het spel, want zij was erg blij dat er iemand naar haar luisterde. De Kat vond blijkbaar dat er nu genoeg van hem zichtbaar was en liet het er verder bij.

   Alice esperou até que os olhos aparececem e depois acenou com a cabeça. "É inutil falar com ele," pensou ela, "até as suas orelhas surgirem, ou pelo menos uma delas." Noutro minuto toda a cabeça surgiu, e então alice abaixou seu flamingo e começou a contar o jogo, sentindo-se muito feliz por ter alguém que a ouvisse. O Gato pareceu ter achado que havia o suficiente para ser visto, e não apareceu mais.

   ‘Ik geloof nooit dat ze eerlijk spelen,’ klaagde Alice, ‘ze maken allemaal zo verschrikkelijk veel ruzie, dat je jezelf niet eens kunt verstaan - en ze hebben blijkbaar helemaal geen spelregels, tenminste, niemand houdt zich er aan - en u weet niet hoe verwarrend het is dat alle dingen leven, bijvoorbeeld, het poortje waar ik onder door wou slaan is weggelopen naar een ander stuk van het veld en ik wou net de egel van de Koningin een klap geven, maar hij liep weg toen hij de mijne aan zag komen!’

   "Não acho que eles joguem justo," começou Alice, num tom de reclamação, "e todos eles discutem tão terrivelmente que um não consegue se ouvir a falar-- e não parecem ter nenhuma regra em particular; pelo menos, se as houver, ninguém as cumpre-- e tu não tens ideia do quão confuso é todas as coisas estarem vivas; por exemplo, tem um arco que tenho de atravessar a pé na outra extremidade do campo.. e eu devia ter batido o ouriço da Rainha agora mesmo, só que ele fugiu quando viu a minha vinda!".

   ‘Hoe vind je de Koningin?’ zei de Kat zachtjes.

   "E tu gostas da Rainha?" disse o gato em voz baixa.

   ‘Niet erg aardig,’ zei Alice, ‘ze is zo geweldig -’ toen merkte ze net op tijd dat de Koningin achter haar stond te luisteren en ging verder - ‘aan het winnen, dat het niet eens de moeite waard is om het spel uit te spelen.’

   "De modo algum", disse Alice: ela é tão extrema -- "então ela apercebeu-se que a Rainha estava perto atrás dela, ouvindo: então ela continuou, '--e e provável que ganhe, que mal vale a pena acabar o jogo."

   De Koningin glimlachte en liep verder.

   A Rainha sorriu e passou.

   ‘Met wie ben je aan het praten?’ zei de Koning, die op Alice toeliep en heel nieuwsgierig naar de kop van de Kat keek.

   "Com quem estas a falar?" disse o Rei, dirigindo-se a Alice, e olhando para a cabeça do Gato com grande curiosidade.

   ‘Dat is een vriend van mij - een Kat,’ zei Alice, ‘mag ik u voorstellen?’

   "É um amigo meu -- um gato Cheshire", disse Alice: "permita que o apresente."

   ‘Zijn uiterlijk bevalt me helemaal niet,’ zei de Koning, ‘maar hij mag mij de hand kussen als hij wil.’

   "Não gosto do aspecto dele," disse o Rei. "Contudo, ele pode beijar a minha mão caso deseje."

   ‘Liever niet,’ merkte de Kat op.

   "É melhor não," o Gato advertiu.

   ‘Wees niet zo onbeschoft,’ zei de Koning, ‘en kijk me niet zo aan!’ Hij verschool zich achter Alice, toen hij dit zei.

   "Não seja impertinente," disse o Rei, "e não olhe para mim assim!" Ele colocou-se atrás de Alice enquanto falava.

   ‘Een kat mag naar een Koning kijken,’ zei Alice, ‘dat heb ik in een of ander boek gelezen, maar ik weet niet meer in welk.’

   "Um gato pode olhar para o Rei," disse Alice. "Eu li isso em algum livro, mas não me lembro onde."

   ‘Hij moet daar weg,’ zei de Koning beslist en hij riep aan de Koningin, die juist voorbijging: ‘Liefste, ik wil dat je die Kat daar weg laat halen.’

   "Bem, deve ser removido," disse o Rei muito decidido, e chamou a Rainha, que estava passando no momento. "Minha querida! Eu gostaria que você removesse este gato!".

   De Koningin had maar één manier om alle moeilijkheden, grote of kleine, op te lossen en zij zei zonder op te kijken: ‘Sla zijn kop af!’

   A Rainha tinha apenas uma maneira de resolver todas as dificuldades, grandiosa ou pequena. "Fora com a cabeça dele!" disse ela, sem sequer olhar em volta.

   ‘Ik zal zelf de beul halen,’ zei de Koning vlug en liep weg.

   "Vou eu mesmo buscar o executor", disse o Rei com entusiasmo, e apressou-se.

   Alice vond dat zij wel eens terug moest gaan om te kijken hoe het met het spel stond, want zij hoorde de stem van de Koningin op enige afstand krijsen van woede. Zij had al drie spelers horen veroordelen omdat ze niet op hun beurt gelet hadden en de hele situatie beviel haar allerminst, want het spel verliep zo verward, dat zij waarlijk niet meer wist of het nu haar beurt was of niet. Dus ging ze haar egel maar eens opzoeken.

   Alice pensou que também poderia ir embora, e ver como o jogo estava a correr quando ela ouviu a voz da Rainha ao longe, gritando zangada. Ela já tinha ouvido a sua sentença, três dos jogadores para serem executados por terem falhado em suas tentativas, e ela não gostou do aspecto das coisas, uma vez que o jogo estava numa confusão tal, que ela nunca sabia se era sua vez ou não. Então ela foi em busca do seu ouriço.

   De egel was in een gevecht gewikkeld met een andere egel, wat Alice een bijzonder goede gelegenheid vond om een van hen met de ander weg te slaan. De enige moeilijkheid was, dat haar flamingo naar de andere kant van de tuin was gelopen, waar hij - zoals Alice zag - vergeefs probeerde om in een van de bomen te vliegen.

   O ouriço estava ocupado numa luta com outro ouriço, o que parecia a Alice uma excelente oportunidade para croquear um com o outro: a única dificuldade era, que o seu flamingo tinha ido embora para o outro lado do jardim, onde Alice o podia ver tentando de uma forma perdida, voar para uma árvore.

   Toen zij de flamingo gevangen had en hem terug had gebracht, was het gevecht uit en de egels waren nergens meer te vinden, ‘maar het komt er niet veel op aan,’ dacht Alice, ‘want er zijn toch geen bogen meer op dit stuk van het veld.’ Daarom stopte ze de flamingo onder haar arm, zodat hij niet kon ontsnappen en ging terug om nog een beetje met haar vriend te babbelen.

   Quando ela apanhou o flamingo e o trouxe de volta, a luta tinha acabado e ambos os ouriços estavam fora de vista: "mas isso não importava muito", pensou Alice, "uma vez que todos os arcos tinham partido deste lado do campo". Entao ela enfiou ele debaixo de braço, para que não pudesse escapar de novo, e voltou para um pouco mais de conversa com o seu amigo.

   Toen zij terugkwam bij de Kat zag zij tot haar grote verrassing een hele menigte om haar heen staan. Er was een twist gaande tussen de beul, de Koning en de Koningin, die allemaal tegelijk praatten, terwijl de anderen doodstil waren en blijkbaar heel slecht op hun gemak.

   Quando ela voltou para o gato de Cheshire, ficou surpreendida em encontrar uma multidão rodeando-o: havia uma disputa a decorrer entre o executor, o Rei e a Rainha, que estavam todos a falar ao mesmo tempo, enquanto todos os outros estavam em silêncio, e a olhar muito desconfortáveis.

   Zodra Alice verscheen, smeekten zij haar om het probleem op te lossen en zij herhaalden voortdurend hun argumenten. Maar zij praatten allemaal tegelijk en Alice vond het erg moeilijk om precies uit te maken wat zij zeiden.

   No momento que Alice apareceu, ela foi pressionada por todos para resolver a questão, e eles repetiram seus argumentos para ela considerar, enquanto todos falavam ao mesmo tempo, ela apercebeu-se que era muito difícil de fato, perceber exatamente diziam.

   Het argument van de beul was dat je iemand's hoofd niet kunt afslaan, als er geen lichaam is, dat hij nog nooit zo iets gedaan had en dat hij niet van plan was om het op zijn leeftijd nog te gaan doen.

   O argumento do executor era, que não podia cortar uma cabeça a menos que houvesse um corpo de quem a cortar: que ele nunca teve de fazer uma coisa assim antes, e não ia começar nesta época da vida.

   De Koning echter beweerde dat iedereen die een hoofd heeft ook onthoofd kan worden en dat je geen onzin moet praten.

   O argumento do Rei era, que qualquer coisa que tivesse uma cabeça podia ser decapitado, e que vocês estão a falar bobagens.

   De Koningin tenslotte zei, dat als het nu niet gauw gebeurde, zij iedereen hier zou laten onthoofden. (Het was deze laatste opmerking, die het hele gezelschap zo ernstig en angstig maakte!)

   O argumento da Rainha era, que se nenhuma coisa fosse feita em menos que tempo nenhum que todos em volta seriam executados. (E foi esta última observação que fez o grupo todo parecer sério e ansioso.)

   Alice kon niets anders bedenken dan: ‘Hij is van de Hertogin. U kunt het beter aan haar vragen.’

   Alice não conseguia pensar em mais nada para dizer do que mas "ele pertence à Duquesa: é melhor perguntarem-lhe a ela sobre isso."

   ‘Die is in de gevangenis,’ zei de Koningin tot de beul, ‘breng haar hier.’ En de beul vloog weg als een pijl uit de boog.

   "Ela está na prisão," disse a Rainha para o executor: "encontrem-na lá". E o executor saiu como uma flecha.

   De kop van de Kat begon op het ogenblik dat hij wegging, langzaam te verdwijnen en toen deze terugkwam met de Hertogin was hij weg. Dus holden de Koning en de beul wild heen en weer om hem te zoeken, terwijl de rest van het gezelschap terugging naar het spel.

   A cabeça do Gato começou a desaparecer no momento em que ele desapareceu, e quando ele tinha retornado com a Duquesa, ela tinha desaparecido por completo; então o Rei e o executor correram feito loucos para cima e para baixo em busca dela, enquanto os demais voltavam ao jogo.