De maandagmorgen vond Tom diep ellendig. Dat deed elke maandagmorgen, omdat dan weder het slepend lijden van zes dagen schoolgaan volgde. Gewoonlijk begon hij dien dag met den wensch, dat er toch geene tusschenbeide komende vacantiedagen mochten zijn, daar deze den gang naar de boeien en de slavernij nog hatelijker maakten.
星期一早晨，汤姆·索亚很难受。这个时候汤姆向来是很难受的——因为又一个漫长而难熬的星期开始了。他在这一天总是想要是没有这个休息日夹在中间倒也好些，有了那一天，他感到再到学校里去犹如去坐牢、去受罪，这使他觉得十分厌恶。
Tom lag te denken, en het verlangen kwam bij hem op dat hij ziek mocht worden, opdat hij tehuis kon blijven. Zou dat onmogelijk zijn? Hij voelde overal of er ook een plekje zeer deed, maar alles was gezond. Toch meende hij verschijnselen van buikpijn te ontdekken en dadelijk werden alle zeilen bijgezet on die ongesteldheid te bevorderen. Maar helaas! zij verminderde ras en verdween allengs geheel en al. Hij pijnsde verder. Een van de boventanden zat los. Dat was een buitenkansje. Juist wilde hij uit al zijn macht gaan kreunen, toen het hem in de gedachten schoot, dat, wanneer hij met die smart voor den dag kwam tante den tand zou uittrekken en dat pijn zou doen. Daarna besloot hij voor het tegenwoordige den tand als noodschot te bewaren en verder te zoeken. Eerst deed zich niets op, doch daar herinnerde hij zich, den dokter te hebben hooren spreken over eene ziekte, waarbij een patiënt twee of drie weken te bed moest liggen en die somtijds eindigde met iets wat hij het koudvuur genoemd had. Toms groote teen had hem zeer gedaan; misschien kon dat wat geven. Gretig trok hij dien dan ook onder de dekens uit en hield hem in de hoogte, on hem te onderzoeken. Ofschoon hij de verschijnselen van de kwaal niet kende, dacht hij dat het toch wel de moeite waard was het eens te wagen en begon bitter te steunen.
汤姆躺在那想着。突然一个念头在脑子里一闪，他希望他生病；这样，他就能待在家里不去上学了。这倒是有可能。他把自己浑身上下仔细地检查了一下，没有发现什么毛病。他又查找了一番，这次他以为可以找出肚子疼的理由，并且满心希望地让疼痛发作。可是不久他就泄了气，根本没有一点疼痛的迹象。于是他又动起脑筋来，突然，他发现目标了。他的上排门牙有一颗松了劲。他真是太运气了；他正打算开始呻吟，用他的话说这叫“开场白”，这时他猛然想起如果他提出这个理由来应付的话，他姨妈就会当真把这颗牙拔出来，那将偷鸡不成反蚀一把米。所以他想暂时先留着这颗牙，再另找毛病。找了一段时间，他没找到什么毛病，后来他想起曾听医生说过有一种病能让病人躺两三个星期，而且弄不好会烂掉一只手指头。于是这孩子急忙把他那只肿痛的脚趾头从被子里搬出来，举起来仔细察看。可是，他又不清楚那种病有些什么病症。不管怎么说，试还是值得一试的，于是他煞有介事地开始呻吟起来。
Maar Sid sliep door.
可是希德仍然睡着，一点反应都没有。汤姆呻吟得更响了，而且感到他的脚真地痛起来。
Tom steunde harder en verbeelde zich, dat hij werkelijk pijn begon te gevoelen.
希德还是一动不动。
Sid bleef onbeweeglijk liggen.
汤姆因为呻吟得太吃力，累得喘着粗气。他停了一会，重新鼓起劲头，发出一连串绝妙的呻吟声。
Tom ging met de uiterste inspanning aan het beven en trillen. Hij hield zijn adem in, blies zich op en bracht eene reeks van uitmuntend nagebootste zuchten voor den dag.
希德还在酣睡。
Sid snorkte door.
汤姆来火了。他喊道：“希德，希德！”边喊边推推他。这一招果然很有效，于是汤姆又开始呻吟起来。希德打着呵欠，伸伸懒腰，用胳膊肘支起身子时又喷了一下鼻子，然后瞪起双眼看着汤姆。汤姆还在叫唤，希德就问：
Tom was ten einde raad. Ten laatste riep hij uit: "Sid, Sid!" en schudde zijn stiefbroeder uit alle macht. Dit hielp en Tom hervatte zijn steunen. Sid gaapte, rekte zich uit, verhief zich snorkend op zijn elleboog en begon Tom aan te staren. Tom steunde al door, totdat Sid riep:
“汤姆！嘿，汤姆！”（汤姆没搭腔。）“怎么啦，汤姆！汤姆！你怎么啦，汤姆？”他推了推汤姆，焦急地看着他的脸。
"Tom! zeg eens.... Tom!"
Geen antwoord.
"Och Tom! Tom! wat scheelt er aan, Tom?" En hij greep hem bij den arm en zag hem angstig aan.
汤姆呻吟着说：
Tom jammerde:
“啊，希德，不要这样，不要推我。”
"O Sid, houd op, schud me niet zoo hard!"
“嘿，汤姆，你怎么啦？我得去叫姨妈来。”
"Zeg, wat scheelt er aan, Tom? Ik zal tante roepen."
“不——不要紧。这也许慢慢会过去的，不用叫任何人来。”
"O, neen! Doe dat niet!"
“我一定要去叫！不要再这样叫唤了，怪让人害怕的。你这么难受有多久了？”
"Jawel! Ach, steun zoo niet, Tom! 't Is zoo vreeselijk. Hoe lang heb je al zoo gelegen?"
“好几个小时了，哎唷！希德，不要推我，你想要我的命啊！”
"Al uren. Ai, o! maak niet zoo'n beweging, Sid; je zult me vermoorden."
“汤姆，你为什么不早点叫醒我？哦，汤姆，不要叫唤了！
"Tom, waarom heb je me niet eer geroepen? O, Tom, houd op. Ik kan het niet meer aanhooren, Tom, wat scheelt er aan?"
听你这么叫我身上都起鸡皮疙瘩。汤姆，哪儿不舒服？”
"Ik vergeef je alles, Sid, (gesteun).... alles wat je ooit tegen me misdreven hebt. Als ik zal heen...."
“希德，我什么事情都原谅你（呻吟）。你对我所干的一切事情我都不怪罪你。我死了以后……”
"O, Tom, gij gaat toch niet sterven, niet waar? Och, doe het niet, Tom. Misschien...."
“喔，汤姆，你不会死的，别这样，汤姆——啊，别这样。也许……”
"Ik vergeef iedereen, Sid, (gesteun). Zeg hun dat Sid. En, Sid, geef het raamkozijn en mijn kat aan het nieuwe meisje, dat hier is komen wonen en zeg haar...."
“希德，我原谅所有的人（呻吟）。希德，请你转告他们吧。希德，你把我那个窗户框子和那只独眼小猫给那个新搬来的姑娘吧，你对她说……”
Maar Sid had zijne kleeren al aangeschoten en was de kamer uit. Tom had nu wezenlijk pijn, dusdadig had hij zijne verbeelding laten werken en zoo was het geluid van zijn gekerm der waarheid nabij gekomen.
可是希德早就抓起衣服跑出去了。这时候汤姆真地感到很难受了，没想到想象力竟起了这么大的作用，于是他的呻吟声就装得像真的一样了。
Sid ijlde de trappen af en zeide:
希德飞快地跑下楼，边跑边喊道：
"O Tante Polly, Tom gaat sterven."
“波莉姨妈，快来呀！汤姆要死了！”
"Sterven?"
“要死了？！”
"Ja, wacht niet; kom gauw mede."
“是的，姨妈。来不及了，快上来！”
"Onzin! Ik geloof er niets van."
“瞎讲！我不相信！”
Desniettemin vloog zij doodsbleek en met bevende lippen de trappen op en Sid en Marie achter haar aan. Toen zij voor het ledikant stond, bracht zij met moeite uit:
可是她还是赶快地跑上楼去，希德和玛丽紧跟在后面。这时她脸色也白了，嘴唇直颤动。来到床边后，她喘着气问：
"Tom, wat scheelt er aan?"
“是你，汤姆！汤姆，你哪里不舒服啊？”
"O, lieve tante, ik...."
“哦，姨妈，我——”
"Wat scheelt er aan? Wat heb je, kind?"
“你哪里不舒服——孩子，你到底怎么啦？”
"O, lieve Tante, ik heb het koudvuur in mijn zieken teen."
“哦，姨妈，我那只肿痛的脚趾头发炎了！”
De oude dame viel in een stoel neder, begon te lachen, toen te schreien, eindelijk beide te gelijk. Dat bracht haar tot zichzelve en zij zeide:
老太太一屁股坐在椅子上，笑了一会，又哭了一阵，然后又连哭带笑。等到她终于恢复了常态，她说：
"O, Tom, wat een poets heb je me gebakken! Wil je eens gauw met die malligheid ophouden en je bed uitstappen!"
“汤姆，你真地把我吓坏了。好了，闭上嘴巴，别再胡扯八道了，快起床吧。”
Het gekreun hield op en de pijn verdween. De knaap was een weinig met zijn figuur verlegen en zeide:
呻吟声停了，脚趾的疼痛也立刻消失了。这孩子觉得有点不好意思，于是他说：
"Tante Polly, het was een gevoel van koudvuur en het deed zoo'n pijn, dat ik zelfs mijn lossen tand vergat."
“波莉姨妈，脚趾头看着真像是发炎了，痛得我把牙齿的事忘得一干二净。”
"Je tand, kind? Wat scheelde er aan je tand?"
“你的牙齿，真是怪事！牙齿又怎么啦？”
"Er is er een los en die doet mij vreeselijk zeer."
“有一颗牙松动了，而且的确痛得难受。”
"Nu, begin maar niet weer te kreunen. Doe je mond eens open. Ha, de tand is los, maar daar zul je niet aan sterven. Marie, haal een zijden draad uit mijn werkdoos."
“得了，得了，你可别再叫唤了。张开嘴，不错——你的一颗牙齿真地松动了，不过你绝不会痛死的。玛丽，拿根丝线给我，再到厨房去弄块烧红的火炭来。”
汤姆说：
"O tantelief, trek hem als 't u belieft niet uit. Hij doet mij niets geen zeer meer. Och, als 't u belieft, doe het niet, tantelief! Ik zal heusch naar school gaan!"
“啊，姨妈，请你手下留情。现在牙不痛了。要是再痛，我也不叫唤了。姨妈，请您别拔啦。我不想呆在家里逃学了。”
"Zoo, naar school gaan! Dus was al dat lawaai in de hoop van thuis te blijven en te gaan visschen! Tom, Tom, ik houd zooveel van je en je schijnt op alle manieren te beproeven of je mijn oud hart ook door je schandelijke ondeugendheid kunt breken."
Onderwijl was het trekinstrument binnengebracht. De oude dame maakte het eene eind van den zijden draad aan Toms lossen tand vast en bond het aan den beddenpost. Toen sloeg zij er hard midden op en in een oogenblik hing de tand aan het ledikant te bungelen.
“哦，你不逃学了，是吗？原来你这么大叫大闹，为的就是你以为这样就可以呆在家里，不去上学去钓鱼呀？汤姆呀，汤姆，我这么爱你，可是你好像尽耍花招来气我，想断送我这条老命呀。”这时候，拔牙的准备已经做好了。老太太把丝线的一头打了活结，牢牢地系在汤姆的那颗牙上，另一头系在床柱上。然后她拿起那块烧红的火炭，猛地朝汤姆脸面伸过去，差点碰到他的脸。结果，那颗牙就晃来晃去吊在床柱上了。
Alle rampen brengen hunne lichtzijde mede. Toen Tom na het ontbijt naar school ging, werd hij door alle jongens benijd om de holte in zijn bovenste rij tanden, die hem in staat stelde op een nieuwe en wonderlijke wijs te spuwen. Weldra had hij een stoet jongens on zich heen, en een van hen, die zich in den vinger gesneden had en tot dit oogenblik het mikpunt van bewondering en huldebetoon geweest was, had geen enkelen aanhanger meer en voelde dat hij zijn roem had overleefd. Hij was diep gekrenkt en zeide op verachtelijken toon, dat er geen kunst aan was om te spuwen als Tom Sawyer. Maar een andere jongen riep iets van druiven die zuur waren en hij liep mismoedig heen.
可是有所失就有所得。当汤姆吃过早饭去上学的时候，在路上遇到的每个孩子都羡慕他，因为他上排牙齿的缺口能够使他用一种新的方法吐唾沫。一大群孩子们跟在他后面，对他这种表演很感兴趣。有一个割破手指的孩子，大家都敬佩他，围着他转，现在忽然没有人追随他了，不免大失光彩。他的心情很沉重，可是他却鄙夷地说，像汤姆·索亚那样吐唾沫，算不了什么稀罕，可是他心里并不真地这么认为，另外有个孩子说：“酸葡萄！”于是他就成了一位落荒而逃的英雄。
Kort daarop kwam Tom den jeugdigen paria van het stadje, Huckleberry Finn, den zoon van den stadsdronkaard, tegen. Huckleberry werd met hart en ziel door al de moeders van de plaats gehaat, omdat hij zoo lui en morzig was--en voornamelijk omdat hunne kinderen hem zoo bewonderden en er behagen in schepten, heimelijk het verbod van met hem om te gaan, te overtreden en van harte wenschten den moed te hebben te zijn zooals hij. Tom benijdde Huck evenals alle andere ordentelijke jongens, maar had den bepaalden last om niet met hem te spelen. Daarom juist deed hij dat telkens, wanneer de gelegenheid zich voordeed. Huckleberry droeg altijd de afgedragen pakken van volwassenen en deze hingen doorgaans van scheuren en lappen aan elkaar. Zijn hoofd was meestal gedekt met een ingedrukten hoed, welks rand er als een halve maan bijfladderde. Zijn jas, wanneer hij er een droeg, hing hem bijkans op de hielen en de achterknoopen zaten menigmaal een eind onder zijn rug. Zijn broek werd door één bretel opgehouden en het kruis van dat kleedingstuk zat dikwijls ter hoogte van zijn kuiten. Zijn gerafelde kousen sleepten, als zij niet omgerold waren, bijna altijd in de modder.
不久汤姆遇到了村子里坏孩子哈克贝利·费恩，他是本镇一个酒鬼的儿子。全镇所有的母亲们对哈克贝利都深恶痛绝而又十分畏惧：他游手好闲、无法无天，而且既下流又没教养——再加上所有的孩子却又都非常羡慕他。虽然大人们都不允许他们和他接触，他们却乐于和他玩耍，还希望自己也敢学他那样。和其他许多体面的孩子们一样，汤姆很羡慕哈克贝利那种逍遥自在的流浪儿生活，可是也被严厉地告知：不许和他玩。所以，他每每一有机会就和他混在一起。哈克贝利经常穿着大人们丢弃不要的旧衣服，总是满身开花，破布乱飘。他的帽子很大很破，边上有一块月牙形的帽边子耷拉着。他要是穿着上装的话，那上装就差不多拖到他的脚后跟，背后的两排并齐的扣子一直扣到屁股；裤子却只有一根吊带；裤子裆部像个空空的口袋似地垂得很低。裤腿没有卷起的时候，毛了边的下半截就在灰土里拖来拖去。
Huckleberry deed wat hij verkoos. Bij mooi weer sliep hij op de stoepen, bij slecht weer in leege vaten. Hij behoefde school noch kerk te bezoeken, niemand meester te noemen en geen mensch te gehoorzamen. Hij mocht gaan visschen en zwemmen, wanneer en waar hij verkoos en zoolang uitblijven als hem goeddacht. Niemand verbood hem ooit om te vechten, hij kon zoo laat opblijven als het hem behaagde, en hij was altijd de eerste die in het voorjaar op bloote voeten liep, en de laatste die ze in het najaar in leder stak. Hij mocht naar hartelust vloeken. Hij behoefte zich nooit te wasschen en nooit schoone kleeren aan te trekken. In één woord, hij mocht alles doen en laten wat het jongensleven aangenaam maakt. Zoo dachten ten minste al de gedrilde, aan banden gelegde, fatsoenlijke jongens van St. Petersburg.
哈克贝利来去很自由，全凭自己高兴。天气晴朗的时候，他就睡在门口台阶上；下雨时，就睡到大空桶里。他不用去上学也不必去做礼拜，不必叫谁老师，也不用服从谁；他可以随时随地去钓鱼，去游泳，而且想呆多长间就呆多长时间；也没有人管住他打架；晚上他高兴熬夜到什么时候就熬到什么时候；春天他总是第一个光着脚，到了秋天却是最后一个穿上鞋；他从来不用洗脸，也不用穿干净衣服；他可以随便骂人，而且特别会骂。总而言之，一切充分享受生活的事情，这孩子都拥有了。圣彼德堡镇的那些受折磨、受拘束的体面孩子们个个都是这么想的。
Tom hield den romantischen verschoppeling staande met den uitroep:
汤姆向那个浪漫的流浪儿招呼道：
"Hola, Huckleberry, wat heb je daar?"
“你好啊，哈克贝利！”
“你也好啊，喜欢这玩意吧。”
“你得了什么宝贝？”
"Een doode kat."
“一只死猫。”
"Laat kijken, Huck. Zij is goed stijf. Waar heb je die vandaan gehaald?"
“哈克，让我瞅瞅。嗐，这家伙倒是硬帮帮的，你从哪弄来的？”
"Geruild van een jongen."
“从一个孩子那儿买来的。”
"Wat heb je er voor gegeven?"
“拿什么换的？”
"Een blauw kaartje en een blaas, die ik in het slachthuis gekregen had."
“我给他一张蓝色票和一只从屠宰厂那儿弄来的尿泡。”
"Hoe kwam je aan dat blauwe kaartje?"
“你的蓝票是从哪儿弄来的？”
"Voor veertien dagen van Ben Rogers gekocht voor een hoepelstok."
“两星期前用一根推铁环的棍子和贝恩·罗杰换的。”
"Zeg eens; waar zijne doode katten eigenlijk goed voor?"
“我说——哈克，死猫能有什么用？”
"Goed voor? Om wratten weg te maken."
“有什么用？可以治疣子。”
"Wat? Wezen? Ik weet iets, wat nog beter is."
“不会吧！你说能治吗？我知道有个更好的药方子。”
"Wedden dat je het niet weet? Wat is het dan?"
“我敢打赌你不知道。是什么方子？”
"Wel, water uit vermolmd hout."
“不就是仙水吗。”
"Water uit vermolmd hout! Ik geef geen cent on water uit vermolmd hout!"
“仙水！我看仙水一文钱不值？”
"Niet? Heb je het dan nooit geprobeerd?"
“你说一文钱不值，是不是？你试过吗？”
"Neen, ik niet, maar Bob Tanner wel."
“没有试过。可是鲍勃·唐纳试过。”
"Wie heeft je dat gezegd?"
“你怎么知道的？”
"Wel, hij zei het aan Jeff Hatcher en Jeff aan John Baker en John Baker aan Jim Hollis en Jim Hollis aan Ben Rogers en Ben Rogers aan een neger en de neger aan mij. Wat heb je nou nog te zeggen?"
“噢，他告诉杰夫·撒切尔，杰夫又告诉江尼·贝克，江尼又告诉吉姆·赫利斯，吉姆又告诉本·罗杰，罗杰又告诉了一个黑人，那黑人又告诉了我。这不，我就知道了。”
"Wat ik te zeggen heb? Dat ze 't allemaal liegen. Van allen weet ik het zeker, behalve van den neger, want dien ken ik niet. Maar ik heb nog nooit een neger gezien, die niet loog. Nu, vertel mij dan eens, hoe Bob Tanner het gedaan heeft?"
“得，你知道又有什么？他们都在撒谎，那个黑人可能除外。我不认识他，不过我从来也没见过有哪个黑人不撒谎的。呸！那么哈克你说说鲍勃·唐纳怎么试的吧。”
"Wel, hij stak zijn hand in een hollen boom, waarin regenwater was."
“噢，他的手伸进一个腐烂的老树桩子里去蘸里面的雨水。”
"Over dag."
“在白天干的吗？”
"Zeker."
“那还用说。”
"Met zijn gezicht naar den boomstam gekeerd?"
“脸对着树桩吗？”
"Ja, dat denk ik ten minste wel."
“对呀。至少我是这么合计的。”
"Zeide hij er niets bij?"
“他没说什么？”
"Dat geloof ik niet,--maar ik weet het niet zeker."
“我估计没有。我不清楚。”
"Och wat,--loop been! Wie neemt op zoo'n bespottelijke manier wratten weg! Je moet het heel anders doen. Je gaat zelf naar het bosch toe, waar je weet dat een holle boom staat met water er in, en tegen middernacht ga je met je rug naar- en met je hand in de holte staan en zegt:
“啊！用那样糊涂蛋的方法还谈什么仙水治疣子！哎，那根本就行不通。你必须独自一个人到树林中间，找到那个有仙水的树桩，等到正值半夜时分，你背对着树桩，把手塞进去，嘴里要念：
"Gerstekorrel, gerstekorrel, breng meel in 't vat, Molm-water, molm-water, verteer de wrat,"
‘麦粒麦粒，还有玉米粉，仙水仙水，治好这疣子。’
En dan ga je gauw elf passen achteruit, en dan keer je je driemaal om en je gaat naar huis zonder een woord tegen iemand spreken. Want als je spreekt is de betoovering voorbij.
念完之后，就闭着眼睛，立刻走开，走十一步，然后转三圈，不要和任何人讲话径直回家。如果你一讲话，那符咒就不灵了。”
"Nu dat klinkt mooi, maar zoo heeft Bob Tanner het niet gedaan."
“哼，这听起来倒像是好办法；不过鲍勃·唐纳不是这样做的。”
"Neen, man, je kunt er gerust op zijn, dat hij 't zoo niet heeft gedaan, omdat niemand in de stad zoo vol wratten zit als hij; en hij zou geen enkele wrat hebben als hij wist hoe je met water uit vermolmd hout werken moet. Ik heb op die manier wel duizend wratten van mijn handen doen verdwijnen. Ik speel zooveel met kikkers, dat ik altijd een hoop wratten krijg. Soms maak ik ze weg met een groote boon."
“嘿，尊敬的伙计，他当然没有这样做，所以他是这个镇上疣子长得最多的一个。他要是晓得怎么使用仙水，那他身上就会一个疣子都没有了。哈克，用那个办法我已经治好手上无数个疣子。我老爱玩青蛙，所以我老是长出许许多多的疣子。有时候我就拿蚕豆来治它们。”
"Ja, eene groote boon is goed. Dat heb ik ook wel gedaan."
“是的，蚕豆是不错。我也这样治过。”
"Zoo? Hoe moet het dan gedaan worden?"
“是吗？你是怎么做的？”
"Je neemt een boon en splijt die en dan maak je een snede in de wrat, dat er een beetje bloed uitkomt, en dan leg je dat bloed op een stukje van de boon, en dan graaf je een gat in den grond en daarin leg je 't stukje in den nacht bij maneschijn, op een kruisweg, en dan verbrand je de rest van de boon. En dan gaat het stuk boon, dat het bloed ingezogen heeft, aan het trekken en trekken, on het andere stuk meester te worden, en dan helpt het bloed de wrat en deze valt spoedig af."
“拿一个蚕豆把它掰成两片，再把疣子弄破，弄出点血来，然后你把血涂在蚕豆的一片上，趁着半夜三更没有月亮的时候，找个岔路口，挖个坑把这片蚕豆埋到地下，再把另外半片烧掉。你看有血的那半片蚕豆不停地在吸啊吸啊，想把另外那半片吸过去，这样有助于用血去吸疣子，过不多久，疣子就掉了。”
"Ja, dat is waar, hoewel je er onder het begraven bij moet voegen: 'Weg, boon, weg, wrat, kom me niet meer plagen.' Zoo doet Joe Harper het ten minste. Maar hoe genees jij ze met doode katten?"
“对，就是这样干的，哈克——就是这样。当然你埋蚕豆的时候，你要说：‘埋下蚕豆，消掉疣子，不要再来烦我！’这会更好些的。乔·哈帕就是这样做的，他差不多到过康维尔，还有许多别的地方哩。可是话说回来，用死猫怎么治疣子呢？”
"Wel, je neemt je kat en gaat tegen middernacht naar het kerkhof, naar een plaats, waar een slecht mensch begraven ligt. Precies om twaalf uur komt er een duivel, misschien wel twee of drie: en die nemen dat slechte mensch mee. Maar die duivels kun je niet zien. Je hoort ook niets dan een geluid als van den wind, hetgeen beduidt dat ze met elkaar praten. En als de duivel dien slechten man heeft meegepakt, moet je de kat in de lucht zwaaien en zeggen:
"Duivel, volg het lijk; kat, volg den duivel; wrat, volg de kat; ik wil niets meer met je te doen hebben." Dat neemt elke wrat weg."
唉，你拿着死猫等半夜坏蛋被埋时，到坟地去；魔鬼都是半夜行动，说不准三两成群，不过你看不见他们，但能听到他们走路的声音，或许还能听到他们的谈话。他们带那坏蛋到阴曹地府时，你往他们后面扔死猫还要念道：‘鬼跟尸跑， 猫跟鬼跑，疣子跟着猫，我和疣子一刀两断了！’这样保管什么疣子都治好。”
"Het klinkt mooi, maar heb je het wel eens geprobeerd, Huck?"
“这听起来倒是蛮有道理。哈克，你试过没有？”
"Ik niet, maar moeder Hopkins heeft het mij gezegd."
“没有。不过霍普金斯老太婆跟我说过。”
"Dan zal het wel waar zijn, want ze zeggen, dat ze een tooverkol is."
“是啊，她可能说过。因为人们说她是个巫婆。”
"Zeggen? Wel, Tom, ik weet, dat zij er een is. Ze heeft Pap betooverd. Pap heeft het me zelf verteld. Op een dag kwam hij haar tegen, en hij bemerkte, dat ze hem betooverde. Toen nam hij een steen, en als zij niet uit den weg was gegaan, had hij haar doodgegooid. Nu, dien eigen nacht rolde hij van een vliering, waarop hij dronken lag te slapen naar beneden, en brak zijn arm."
“可不是吗，汤姆，这我知道。她迷惑过我爹。这是我爹亲口说的。有一天，他走过来，见她要迷惑他，就捡起一块大石头，要不是她躲闪得及时，他就砸中她了。可是也就在当天夜里，他喝醉了酒，躺在一个小木屋顶上，不知怎么就摔下来，摔断了一只胳膊。”
"Hè, dat is verschrikkelijk. Hoe weet hij, dat zij hem betooverde?"
“哎呀，真不幸。他是怎么知道她要迷惑他的呢？”
"Hemel, dat moet Pap je zelf vertellen. Pap zegt: als ze je stijf aankijken, dan betooveren ze je, vooral als ze mummelen, omdat ze dan het 'Onze Vader' 't achterste voor opzeggen."
“哦，我的老天爷！我爹一眼就看出来了。我爹说她们直勾勾地盯着你时，就是要迷惑你，特别是当嘴里还念着咒时，就更不用说了。这时，她们把圣经的祷文倒过来念。”
"Zeg eens, Huck, wanneer ga jij het met de doode kat probeeren?"
“嘿，我说哈克，你打算什么时候去试着用这猫治疣子？”
"Van nacht. Ik geloof, dat de duivels den ouden Hol Williams van nacht komen halen."
“今天夜里。我猜他们会去弄霍斯·威廉斯这老家伙。”
"Maar hij is Zaterdag al begraven, Huck. Hebben zij hem dan Zaterdag niet weggehaald?"
“可是他不是星期六被埋了吗？他们星期六夜里没来把他弄走吗？”
"Wat dacht je?--Op Zondag?--De duivels loopen 's Zondags niet rond, zou je denken."
“嘿，瞧你说的！他们的咒语午夜后怎么能起作用呢？午夜一过那可就是星期天了。我猜想，真是星期天鬼是不怎么四处游荡的。”
"Dat wist ik niet. Laat mij meegaan."
“我从来没有想到这一点。是这么回事呀。让我和你一起去，好吗？”
"Goed,--als je niet bang bent."
“当然好了——只要你不害怕就行。”
"Bang!--Nou nog mooier. Zul je om elf uur tegen het raam miauwen?"
“害怕！那还不至于。你来学猫叫好吗？”
"Ja, en dan moet jij terug-miauwen en niet doen zooals den laatsten keer. Toen heb ik voor dat raam staan schreeuwen, tot dat de nachtwacht me met een steen gooide en riep: 'Dat is voor jou, ouwe kat!' Natuurlijk smeet ik toen een kei door zijn raam, maar dat mag je niet vertellen."
“好。如果我叫了，你也回应一声。上一回，你让我老在那学猫咪呜咪呜的，后来黑斯这老头就冲我扔石头，还说‘去他妈的瘟猫！’所以我拿砖头砸了他家窗户。不过，你不要讲出去。”
"Neen. Dien nacht kon ik het niet doen, omdat tante me stond te bespieden; maar ik zal dezen keer miauwen. Zeg eens, Huck, wat heb je daar?"
“我不会说的。那天晚上我姨妈一直在盯住我，我怎么能学猫叫呢。但是这一回我会咪呜的。嘿，那是什么？”
"Niets dan een schallebijter."
“只是个扁虱罢了。”
"Waar heb je dien vandaan gehaald."
“在哪搞到的？”
"Uit het bosch."
“在外面的树林里。”
"Waarvoor geef je hem?"
“拿什么东西跟你换它，你才干？”
"Ik weet het niet. Ik heb geen plan on hem te verkoopen."
“我不知道。我不想把它卖掉。”
"Ook al goed. 't Is in alle geval een erg klein beestje."
“那就算了。你瞧你这只扁虱，这么小哩。”
"O 't is gemakkelijk aanmerkingen op een schallebijter te maken, die je niet toebehoort. Ik ben er mede tevreden; hij is groot genoeg voor mij."
“哦，吃不到葡萄就说葡萄酸。我对它倒是挺满意的。对我来说，这扁虱够好的了。”
"O, er zijn schallebijters genoeg. Ik kan er wel duizend krijgen, als ik wil."
“哼，扁虱多得是。我要是想要的话，一千个我也能搞到。”
"Wel, waarom vang je ze dan niet? Omdat je verduiveld goed weet, dat je niet kunt. Dit is een bijzonder vroege schallebijter: het is de eerste, dien ik dit jaar gezien heb."
“喂，得了吧，那你搞来给我看看呀。你是抓不到的。我认为这是个较早的扁虱，是我今年见到的头一个。”
"Zeg eens, Huck, ik zal er je mijn tand voor geven."
“那么，哈克，我用我的牙齿跟你换扁虱吧。”
"Laat dien eens kijken."
“让我瞧瞧。”
Tom haalde een stukje papier voor den dag en ontrolde dat voorzichtig, en Huckleberry onderzocht den tand nauwkeurig. De verleiding was zeer sterk. Eindelijk zeide hij:
汤姆拿出一个小纸包，小心翼翼地打开它。哈克贝利望眼欲穿。这诱惑大大了。最后，他说：
"Is hij echt?"
“这是真牙齿吗？”
Tom toonde de open plek in zijn mond.
汤姆翻起嘴唇，给他看缺口。
"Akkoord," zeide Huckleberry, "de koop is gesloten."
“哼，那好吧。”哈克贝利说，“换就换吧。”
Tom sloot den schallebijter in de percussiedoos, waarin onlangs de tor gevangengezeten had en de knapen namen afscheid van elkaar, beiden gelukkig in het bezit van een nieuwen schat.
汤姆把扁虱装进前几天囚禁大钳甲虫的那个雷管筒子里后，他们就分手了，各自都感觉比以前富有了许多。
Tom bereikte het kleine eenzame schoolgebouw, waar hij met veel lawaai binnenstapte, hing zijn hoed aan een kapstok en ijlde naar zijne plaats. De meester, door het gebrom van 't lessen leeren slaperig geworden, was op zijn hoogen matten stoel ingesluimerd. Doch hij werd door de stoornis gewekt en riep uit:
汤姆来到那座孤零零的小木框校舍的时候，他迈着轻松愉快的步伐，好像是老老实实来上学的样子，大步走进教室。他把帽子挂在钉子上，一本正经地边忙边坐到他的座位上。他的老师正高高地坐在他那把大细藤条扶手椅上，听着催眠的读书声，正打着盹。汤姆进来把他吵醒了。
"Thomas Sawyer!"
“托马斯·索亚！”
Tom wist, dat, wanneer zijn naam voluit genoemd werd, er onweer aan de lucht was.
汤姆晓得老师要是叫他全名，那麻烦事就来了。
"Mijnheer."
“到，老师！”
"Kom hier bij mij staan. Zeg mij eens: waarom zijt ge weer zoo laat?"
“过来，我问你。好家伙，你为什么迟到了，总是这样？”
Tom was op het punt zijne toevlucht tot een leugen te nemen, toen hij langs een paar fijne schoudertjes, twee lange blonde vlechten zag hangen, die hij dadelijk herkende als toebehoorende aan Becky Thatcher en naast die vlechten was de eenige ledige plaats aan de meisjeskant. Oogenblikkelijk zei hij:
汤姆正要撒个谎来蒙混过关，这时他看到一个人的背上垂下两条长长的金黄色辫子，他为之一惊。一股爱情的暖流使他立刻认出了那女孩子。女生坐的那一边，正好只有她身旁空着一个位子。他立刻说：
"Ik heb met Huckleberry Finn staan praten!"
“我路上和哈克贝利·费恩讲话耽搁了！”
De pols van den meester stond stil en hij zelf staarde verbijsterd in het rond. Het gebrom van 't leeren hield op en de leerlingen dachten, dat de overmoedige jongen krankzinnig was geworden. De meester zeide:
老师气得脉搏都要停止跳动了，他无可奈何地瞪着眼睛望着汤姆。乱哄哄的读书声也停止了。学生们都很纳闷，这个莽撞的家伙是不是脑子有毛病。老师说：
"Gij--gij deedt--wat?"
“你，你干了什么？”
"Praten met Huckleberry Finn."
“路上和哈克贝利·费恩讲话耽搁了。”
Hij had niet misverstaan.
他说得一清二楚。
"Thomas Sawyer, dit is de meest vermetele bekentenis die ooit mijne ooren vernamen. Dat kan met de roede alleen niet afgedaan worden. Trek uw buis uit."
“托马斯·索亚，这可是我听到的最叫人吃惊的坦白交待了。你犯了这样大的错误，光用戒尺不能解决问题。把上衣脱掉！”
Des meesters arm deed zijn plicht, totdat hij niet meer kon en de bundel teenen, waaruit de roede bestond, aanmerkelijk verminderd was. Daarop werd het bevel uitgevaardigd:
老师直打得胳膊发累，戒鞭有明显磨损时才住手。之后他命令道：
"Ga nu bij de meisjes zitten! En laat dit u een waarschuwing zijn."
“去吧！去和姑娘们坐在一块，这对你算是一次警告。”
Het gegiegel, dat in het vertrek vernomen werd, scheen den jongen verlegen te maken, doch in werkelijkheid verbijsterde hem de aanmoediging van zijn blonden afgod en het met smart vermengd genoegen, dat hij aan zijn gelukkig gesternte te danken had. Hij ging op den hoek van de bank zitten, en het meisje kroop zoo ver mogelijk van hem af. Hierop volgde een gestoot, gewenk en gefluister, waaraan Tom zich echter niet stoorde.
教室里到处都是窃窃私语声，似乎是这让汤姆脸红。但实际上，他脸红是因为崇拜那位素不相识的女孩，还有幸能和她同桌。他在松木板凳的一头坐下来，那女孩子一仰头，身子往另一头移了移。大家相互推推胳膊，眨眨眼睛，低声耳语。但是汤姆却正襟危坐，两只胳膊放在既长又矮的书桌上，好像在看书学习。
Integendeel hij bleef stil zitten, met de armen op den langen, lagen lessenaar? en scheen in zijn boek verdiept te zijn. Gaandeweg werd de aandacht van hem afgeleid en de duffe atmosfeer werd weder van het gewone schoolgegons vervuld. Nu en dan begon de knaap tersluiks blikken op het meisje te werpen. Zij bemerkte het, zette een nuffig gezichtje tegen hem op, en liet hem een minuut lang haar rug zien. Toen zij voorzichtig nog eens omkeek lag er een perzik voor haar. Deze werd weggeduwd. Tom legde de vrucht zachtjes weder voor haar; zij werd nogmaals weggeduwd, maar dezen keer op minder heftige wijze. Tom legde geduldig de perzik ten derden male voor het meisje en de vrucht bleef liggen. Toen krabbelde hij op de lei: "Neem haar, als het u blieft; ik heb er meer."
Het meisje keek naar die woorden, doch hield zich stil. Daarna begon de knaap iets op de lei te teekenen en bedekte zijn werk met de linkerhand. Een tijdlang deed het meisje alsof zij er niet op lette; maar hare vrouwelijke nieuwsgierigheid begon zich door nauw merkbare teekenen te verraden. De jongen werkte door, schijnbaar zonder er acht op te slaan. Het meisje trachtte te zien wat hij er op zette, maar de jongen hield zich alsof hij er niets van bemerkte. Eindelijk zwichtte zij en fluisterde aarzelend:
渐渐地，大家的注意力不再集中在汤姆身上，学校里惯有的低沉的读书声重新在那沉闷的空气中响起。这时汤姆偷偷地瞥了那女孩几次。她注意到了，“朝他做了鬼脸”之后有一分钟光景，她都用后脑勺冲着他。等她慢慢地转过脸来时，有一个桃子摆在了她的面前。她把桃子推开，汤姆又轻轻地把它放回去。她又把桃子推开，不过这次态度缓和了些。汤姆耐心地把它又放回原处。这一回她没有再拒绝了。汤姆在他的写字板上写了几个字：“请你收下吧，我多得是哩。”那女孩瞥了瞥这些字，仍是一动也不动。于是汤姆就用左手挡住写字板，开始在上面画着图画。有好一阵子，那女孩坚决不去看他作画，可是在好奇心的驱使下，她开始动摇了。汤姆继续画着，好像不知道那回事。那女孩想看，但态度不明朗，可是这男孩还是不动声色，装作没看见。最后她让了步，犹犹豫豫小声说道：
"Laat mij eens kijken."
“让我看看吧。”
Tom liet een gedeelte zien van een caricatuur van een huis, met een dubbelen gevel en een wolk van rook, die in den vorm van een kurketrekker uit den schoorsteen opsteeg. Dit was voldoende voor het meisje om haar gansche belangstelling aan het werk te schenken en zij vergat alles on zich heen. Toen het af was, keek zij Tom een oogenblik aan en fluisterde:
汤姆略微挪开左手，石板上画的是座房子，画得既不好又模模糊糊，两个山墙头，还有一缕炊烟从烟囱里袅袅升起。可是姑娘的兴趣被吸引住了，于是，她把一切都抛到了九霄云外。画画好的时候，她盯着看了一会，然后低声说：
"Het is mooi!--Teeken nu een mannetje."
“画得真好——再画一个人上去。”
De kunstenaar deed een man op den voorgrond verrijzen, die sprekend op een toppenant geleek, welke over het huis zou hebben kunnen heenstappen, maar het meisje was niet kieschkeurig. Zij was tevreden met het monster en fluisterde:
于是，这位“画家”就在前院里画了一个人，他拔地而起，那形状有点像一架人字起重机，他一大步就可以跨过房子。可是这姑娘并不在乎这一点。她对这个大怪物很满意。她低声说：
"Het is een mooie man; teeken mij er nu naast."
“这个人画得真好看，再画就画我，画成正走过来的样子。”
Tom schetste een zandlooper, met een gezicht als een volle maan en een lichaam zoo dun als een stroohalm, en wapende de uitgespreide vingers met een verbazend grooten waaier. Het meisje zeide:
汤姆就画了个水漏或沙漏（均可作计时器用），加上一轮满月，四肢像草扎似的，硬梆梆的，张开的手指拿着一把大得可怕的扇子。 姑娘说：
"'t Is prachtig.--Ik wou, dat ik ook kon teekenen."
“画得太好了。我要是会画就好了。”
"Het is niet moeielijk," fluisterde Tom. "Ik zal 't je leeren."
“这容易，”汤姆低声说道，“跟我学。”
"O, als je blieft.--Wanneer?"
“啊，你愿意吗？什么时候教我？”
"Van middag. Ga je om twaalf uur naar huis om te eten?"
“中午。你回家吃午饭吗？”
"Ik kan ook wel hier blijven, als je dat wilt."
“如果你教我，我就留在这里。”
"Goed; dat zal prettig zijn. Hoe heet je?"
“好，那太好不过了。你叫什么名字？”
"Becky Thatcher."
"En jij?--O, ik weet het, jij heet Thomas Sawyer."
“贝基·撒切尔，你叫什么？哦，我知道，你叫托马斯·索亚。”
"Dat is de naam, waarmee ik slaag krijg. Ik heet Tom, als ik goed oppas. Jij zult me Tom noemen, niet waar?"
“他们揍我时，就叫我这个名字。我表现好的时候叫做汤姆。你叫我汤姆，好吗？”
"Ja."
“好的。”
Daarop begon Tom iets op de lei te krabben, dat hij voor het meisje verborg. Doch zij was er nu vlugger bij en verzocht Tom het te mogen zien.
这时候，汤姆又在写字板上写着什么字，还用手挡住不让那姑娘看见。这一回她不像以前了。她请求汤姆给她看。汤姆说：
"Och, het is niets."
“啊，没什么好看的。”
"Jawel."
“不，一定有好看的。”
"Neen, het is niets; je behoeft het niet te zien."
“真的没什么好看的。再说，你也不爱看这个。”
"Jawel, ik moet het zien. Och toe, als je blieft."
“我要看，我真的要看。请让我看一看。”
"Ja, maar zul je het niet over vertellen?"
“你会说出去的。”
"Neen, zeker niet. Op mijn woord van eer niet."
“不会，决不会，百分之一百二十地不会。”
"Zul je het niemand vertellen, zoolang als je leeft?"
“跟任何人你都不会说吗？永远不说，一辈子不说？”
"Neen, ik zal het niemand vertellen. Laat me nou kijken."
“是的，我不会告诉任何人，现在让我看吧。”
"Och, je moogt het niet zien."
“啊，你真想看吗！”
"Nu je me zóó behandelt, wil ik het zien, Tom,"--en zij legde haar handje vlak op het zijne, waarop eene kleine schermutseling ontstond. Tom deed alsof hij in ernst weerstand bood, maar liet zijne hand van lieverlede glippen, totdat deze woorden openbaar werden: "Ik heb u lief."
“既然你这样待我，我就一定要看！”于是她把小手儿按在他手上，两个人争了一会儿，汤姆假装拼命捂着不让她看的样子，可是手渐渐移开，露出了三个字：“我爱你。”
"O, ondeugende jongen." En zij gaf hem een lief, klein klapje op de hand, bloosde en keek toch verheugd.
“啊，你坏蛋！”她用力打了他的手，脸虽然红了，但心里却乐滋滋的。
Op datzelfde oogenblik voelde de knaap zich door iemand langzaam bij de ooren pakken en met kracht ophijschen. In die houding werd hij door het lokaal gedragen en, onder de brandende pijn van het gemeesmuil der geheele school, op zijn eigen plaats neergezet. Toen bleef de meester gedurende een paar vreeselijke minuten vóór hem staan, en verhuisde eindelijk weder zonder een woord te spreken naar zijn troon. En Tom, ofschoon zijn ooren suisden, juichte in zijn hart.
就在这时，汤姆觉得有人慢慢地抓住他的耳杂，渐渐往上提起。这一抓非同小同，让汤姆挣脱不掉。就这样，在一片尖刻的咯咯笑声中他被钳着耳杂，从教室这边拉到那边自己的座位上。接着老师在他身旁站了一会，教室里肃然起敬，然后他则一言不发，回到了自己的宝座上。汤姆虽然感到耳朵很疼，但心里却是甜蜜蜜的。
Toen de school tot rust was gekomen, deed Tom eene oprechte poging om te leeren, maar de verwarring in zijn hoofd was te groot. Op zijn beurt nam hij deel aan de leesles en brabbelde verschrikkelijk; daarna aan de aardrijkskundige les en maakte van meren bergen, van bergen rivieren en van rivieren landen, totdat de aarde weer een chaos geworden was; eindelijk ook aan de spel-les, maar daarvan kon hij niets maken en zóó verspeelde hij zijn onderscheidingsteeken, dat hij met zooveel trots maanden lang had gedragen.
班里静下来时，汤姆动起真格来要好好学习，可是内心却不能平静下来。结果朗读时，他读得别别扭扭；而在地理课上，他把湖泊当成山脉，一切都被他“恢复”到了原始混沌状态；上拼写课时，一连串最简单的字弄得他“翻了船”，结果成绩在全班垫了底，他只好把戴在身上、风光了好几个月的那枚奖章退给了老师。