De lotgevallen van Tom Sawyer

湯姆.索亞歷險記

   HOOFDSTUK XXIX.

   第二十九章

   Het eerste wat Tom Vrijdagochtend hoorde was een heerlijke tijding: de familie Thatcher was den vorigen avond in de stad teruggekomen. Beiden Injun Joe en de schat werden voor het oogenblik van ondergeschikt belang en Becky nam de voornaamste plaats in het hart van den knaap in. Hij kwam haar tegen en zij hadden een oneindig genot met elkaar in het spelen van "verstoppertje" en "slootje springen." De dag eindigde op een bijzonder prettige wijs. Becky smeekte hare moeder, den volgenden dag voor de lang beloofde en lang uitgestelde pic-nic vast te stellen, en deze stemde toe. De vreugde der kleine kende geen palen en Tom was niet minder uitgelaten. Voor zonsondergang waren de uitnoodigingen rondgezonden en onmiddellijk daarop was de jeugd van St. Petersburg in eene koortsachtige opgewondenheid over de pret, die haar te wachten stond. Tom kon niet slapen van pleizier en hij leefde in de hoop Huck te hooren "miauwen" en zijn schat te krijgen, om daarmede Becky en de pic-nickers den volgenden dag in verbazing te brengen. Maar hij werd teleurgesteld. Er kwam dien nacht geen teeken.

   早期五早晨,湯姆聽到的第一件事情是條好消息:撒切爾法官一家前天晚上又回到了城裡。現在印第安·喬和那份財寶變得次要了,貝基吸引了這孩子的全部興趣。他見到了她,倆人一起和一群同學捉迷藏,玩“守溝”遊戲,痛快極了。這一天大家玩得特別痛快,另外還有一件事情特別令人愉快:貝基纏着她媽媽,要她答應第二天去野餐,因為她老早答應過的,可一直到現在都沒有兌現。母親同意了。孩子的歡樂無止無境,湯姆也大致如此,太陽沒落山,請帖就送了出去,村裡的年青人立即忙活起來,準備着,激動地等待着這一時刻的到來。湯姆也激動得很晚才睡着,他懷着極大的希望等着聽哈克的“貓”叫,好在第二天野餐時拿出財寶給貝基和參加野餐的人一個驚喜,可他的如意算盤落了空,令他失望的是那天晚上根本沒有任何“貓”叫聲傳來。

   Eindelijk daagde de morgen en tusschen tien en elf uren vereenigde zich ten huize van den heer Thatcher een hoop dartele, stoeiende jongens en meisjes en was alles tot vertrekken gereed. Het was toenmaals de gewoonte niet van bejaarde lieden, om buitenpartijen door hunne tegenwoordigheid te bederven. De kinderen werden veilig geacht onder de vleugelen van een paar jonge dames van achttien en van een paar jonge heeren van drie- of vier en twintig jaren. De oude stoomboot was voor de gelegenheid afgehuurd, en toen al de genoodigden bijeen waren, stapte de vroolijke troep, met manden vol proviand, door de hoofdstraat naar de rivier. Sid was ongesteld en liep het pretje mis, en Marie bleef bij hem te huis. Bij het afscheid nemen zeide mevrouw Thatcher tot Becky:

   早晨到了,10點、11點左右撒切爾法官家門口聚集了一群顛顛狂狂、閙閙哄哄的孩子們,全都準備好了就等出發。大人們照例不參加這樣的野餐以免掃興。因為有幾個18歲的姑娘和23歲左右的小伙子加盟,所以孩子們在一起野餐不會出事的。這次他們租了那只老蒸汽渡船,隨後歡樂的人群帶著盛滿吃的東西的籃子排着隊走上大街。希德生病,沒法和大家聯歡,瑪麗留在家中陪他玩。撒切爾夫人臨走時最後對貝基說:

   "Je zult wel wat laat tehuis komen. Misschien was het wel beter dat je bij een van de meisjes bleeft slapen, die het dichtst bij de kade woont."

   “孩子,要是很晚才回來,你不如到離碼頭很近的女孩家去住。”

   "Dan zal ik maar bij Suze Harper blijven, mama."

   “媽媽,那我就到蘇珊·哈帕家去住。”

   "Goed, maar gedraag je behoorlijk en wees niet lastig."

   “行,到人家注意點,別調皮啊!”

   Onder de wandeling zeide Tom tot Becky:

   他們走了,路上湯姆對貝基說:

   "Hoor eens: ik zal je vertellen wat wij zullen doen. In plaats van naar de Harpers te gaan, zullen wij den heuvel beklimmen en in het huis van de weduwe Douglas overnachten. Zij zal wel room-ijs hebben. Zij heeft het bijna elken dag, bij massa's, ja, bij hoopen! En zij zal blij zijn, als zij ons ziet."

   “喂,告訴你,不要去喬·哈帕家,我們直接去爬山,到道格拉斯寡婦家歇腳。她有冰淇淋,几乎每天吃——多得不得了,我們去,她一准喜歡得要命。”

   "O, dat zal grappig zijn!" riep Becky uit.

   “噢,太有趣了!”

   Doch een oogenblik later hernam zij:

   貝基又想了片刻後說:

   "Maar wat zal mama zeggen?"

   “可不知媽媽會怎麼想?”

   "Hoe zal zij het te weten komen?"

   “她不會知道的。”

   Het meisje overdacht de zaak nog eens en zeide aarzelend:

   她想了想,不情願地說:

   "Ik geloof, dat het verkeerd is, maar...."

   “我看這不好,不過……”

   "Och, kom, het is geen lor waard! Je moeder zal het niet te weten komen. En wat steekt er in? Al wat zij verlangt, is dat je op een veilige plaats zult zijn, en ik wed dat, indien zij er aan gedacht had, ze je geraden zou hebben naar de weduwe te gaan. Ja, ik weet dat zij dat gedaan zou hebben!"

   “不過個狗屁!你媽媽怎麼知道?不會有事的。她只希望你平安無事,我敢打賭要是她想到這地方,一定早答應讓你去了,我知道她會的!”

   Het heerlijke gastvrije dak der weduwe Douglas was een verleidelijk lokaas. Het bleef dan ook, met Toms overredingen, overwinnaar. Er werd derhalve besloten niemand iets van het programma voor den nacht mede te deelen. Opeens schoot Tom te binnen, dat Huck dien nacht wel eens kon komen, om het teeken te geven. Deze gedachte bracht een gevoeligen schok aan zijne blijde verwachtingen. Toch kon hij er niet toe komen het pretje bij de weduwe Douglas er aan te geven. En waarom zou hij dat doen? Het teeken was den vorigen nacht niet gekomen. Waarom zou het dan juist dezen nacht gebeuren? De zekere pret van dezen avond woog nog zwaarder dan de onzekere schat; en als een echte jongen besloot hij aan den sterksten lust toe te geven en zich op te leggen, dien dag niet meer aan de geldkist te denken.

   道格拉斯寡婦十分好客,弄得孩子們非常想去,再加上湯姆的巧言,事情終於這麼定下來:他們不向任何人透露有關晚上的行動計劃。湯姆又忽然想到哈克在今晚說不定會來,發出信號。想到這,他的勁頭消了不少。更讓他受不了的是放棄到道格拉斯寡婦家中去玩。為什麼不去呢?他合計着——前天晚上沒有信號,那麼今晚怎麼就偏偏可能有信號呢?財寶遠在天邊,而晚上的玩耍近在眼前。因此他決定大玩一場,等以後再抽時間去想寶箱的事情。

   Drie mijlen voorbij de stad werd de boot bij een boschrijk dal ter reede gelegd. Het gezelschap verdrong zich naar den oever en weldra weerklonken de wouden en rotsige hoogten wijd en zijd van het gejubel der kinderen. Alle middelen om moede en bezweet te worden werden in praktijk gebracht, totdat men zich eindelijk bij het kamp verzamelde en met flinken eetlust gewapend, op de medegebrachte proviand aanviel. Na den maaltijd ging men over tot een verkwikkend rust- en praatuurtje onder de schaduw der breedgetakte eiken. Na een wijle jubelde eene stem:

   在離村鎮三英里的地方,渡船在樹木叢生的山谷口靠岸停泊。他們一窩蜂地湧上岸,不久樹林中,高崖處到處都迴蕩着孩子們的歡歌笑語,什麼能讓他們汗流浹背,精疲力盡,他們就玩什麼。漸漸地,那些亂跑的小傢伙回到營地,味口大增,見到好吃的東西就飽餐一頓。飯後,他們在橡樹蔭下休息,邊談話邊恢復體力,後來有人大喊:

   "Wie gaat er mede naar de grot?"

   “誰打算到洞裡去玩?”

   "Iedereen!" Dadelijk werden er pakken met waskaarsen voor den dag gehaald en onmiddellijk daarop werd de heuvel beklommen. De ingang der grot lag aan de helling van den berg en was kenbaar aan eene opening in den vorm van de letter A. De zware eikenhouten deur stond open. Door deze kwam men in een klein kamertje, kil als een ijskelder en door de natuur met stevige, vochtige kalksteenen muren omringd. Het was hoogst belangwekkend en geheimzinnig om daar in de diepe duisternis te staan en dan het gezicht te hebben op de groene, door de zon beschenen vallei. Doch de indruk van dit tooneel werd spoedig vergeten en het stoeien hervat. Zoodra er een kaars werd aangestoken, werd de bezitter aangevallen, 't geen een worsteling en dappere verdediging ten gevolge had. Maar de kaars was spoedig op den grond geworpen en uitgeblazen, waarop een luid gejuich ontstond en eene nieuwe vervolging. Doch aan alle lofzangen komt een einde en de stoet rukte op naar den hoofdtoegang, terwijl de flikkerende kaarsen de reusachtige rotsgewelven, waar deze zich zestig voet boven het hoofd aaneensloten, flauw te zien gaven. De hoofdtoegang zelf was ten hoogste acht of tien voet breed. Bij elke trede werden nieuwe en engere rotsspleten ontdekt. De grot van Mc. Douglas was dan ook een doolhof van gangen, die in het oneindige in en uit elkander liepen en nergens heen leidden. Men vertelde, dat men dagen en nachten door dit labyrinth van spleten en gangen kon dwalen, zonder den uitgang der grot te vinden, en dat, naarmate men dieper naar beneden ging, het onveranderlijk hetzelfde bleef: doolhof onder doolhof en alle zonder einde. Niemand kende de grot geheel, dit behoorde tot de onmogelijkheden. De meeste jongelieden hadden er een gedeelde van gezien en het was niet gebruikelijk zich ooit verder dat dit bekend terrein te wagen. Tom Sawyer wist al evenveel van de spelonk als iedereen.

   大家都準備去。一捆捆蠟燭拿了出來,大家立即歡快地開始爬山。洞口在山坡上——形狀像大寫的字母A。巨大的橡木門沒上門閂,裏邊有個小室,寒氣逼人,四周是天然的石灰岩牆壁,上面水珠晶瑩透亮。站在這黑暗的地方,看著陽光下綠瑩瑩的山谷真是既浪漫,又神秘。很快大家忘卻這裡的美景,又嘻閙起來,蠟燭一點亮,有些人撲上去就搶走,隨後就是一陣英勇的你爭我奪的自衛反擊戰,要不了多久蠟燭要麼被打翻,要麼就被吹滅,接着大家發出一陣哄笑,又開始新的追逐。可是凡事都有個完,隨後大家一個接一個順着主要通道的陡坡往下走,那一排燭光照得高聳的石壁模模糊糊,燭光几乎能達到頭頂上六十英呎兩壁相連的地方。這條主通道寬不過八到十英呎,每隔幾步兩旁就有高聳而又狹窄的通口叉出去,——因為麥克道格拉斯山洞是個通道交錯的大迷宮,不知通往何處,有人說你在這錯綜複雜的裂口和崖縫中一連走上幾晝夜都找不到山洞的盡頭;你盡可以一直往下走,往深處裡去,大迷宮套小迷宮,一個也走不到頭。沒有人真正熟悉這個山洞。要熟悉它是不可能的事情。大多數年青人都知道一點,但習慣上沒人敢再往裏邊多跑一點,湯姆·索亞和別的人一樣也不過只知道一點而已。

   De stoet bewoog zich omstreeks drie kwartier langs den hoofdgang voort en langzamerhand begonnen enkele paren in zijgangen weg te sluipen, door donkere gaanderijen te kruipen en elkaar bij verrassing te overvallen, op punten waar de gangen weder in elkander liepen. Een paar slaagden er in zich een half uur te verstoppen, zonder van het bezochte grondgebied te zijn afgeweken.

   他們一行人沿主通道大約走了四分之三英里,然後三三兩兩、成群結伴鑽進了叉道,奔跑在陰森的長廊裡,在拐彎的地方時常彼此相互偷襲。小隊的人可以互相閃避,半個小時內不會迷路。

   Van lieverlede kwam de eene groep na de andere, jubelend, hijgende naar adem, van het hoofd tot de voeten met afgedropen kaarsvet besmeerd en uitgelaten van de pret, terug. Zij waren verbaasd te bemerken, dat zij aan tijd noch ruimte gedacht hadden en dat de avond viel. De bel der stoomboot had reeds een half uur haar schel geklingel doen hooren, doch, 't was zoo heerlijk, zoo romantisch den dag op deze wijs te besluiten. En toen de boot met hare luidruchtige bemanning van wal stak, was de kapitein de eenige, die er geen schik in had, dat het reeds zoo laat was geworden.

   漸漸地,一組組的人零星地回到洞口,喘着氣,樂滋滋的,從頭到腳,都是蠟燭油,身上蹭滿了泥土,完全沉浸在一天的快樂之中,這時他們吃驚地發現光顧着玩,沒注意時間,天馬上就要黑了。鐘已噹噹地敲了半個小時,這樣結束一天的探險活動很浪漫,因此大家很滿意。當渡船載着興高采烈的遊客啟錨時,除船老大外,沒人有浪費時間的感覺。

   Huck stond op zijn post, toen de lichten der veerboot langs de kade flikkerden. Hij hoorde geen gerucht aan boord, want de jongeluidjes waren vreedzaam en stil, zooals doodmoede lieden gewoonlijk zijn. Hij was wel verlangend te weten, welke boot dit zijn kon en waarom zij niet aan de kade aanlegde,--maar zijne gedachten bepaalden zich niet lang bij dit onderwerp, en hij was weldra geheel in zijn eigen aangelegenheden verdiept. De nacht werd donker en de lucht was bewolkt. Het werd gaandeweg tien uren en alle geraas van rijtuigen en voetstappen hield op; de schaarsche lichten werden al flauwer; de nog op straat slenterende voetgangers verdwenen en de stad ging de nachtrust in en liet den kleinen waker met de eenzaamheid en de spoken alleen. Het sloeg elf uren en de lichten in de herberg werden uitgedaan en nu heerschte er duisternis alom. Huck wachtte, naar het hem toescheen, een eindeloos langen tijd, doch er gebeurde niets. Zijn vertrouwen begon te wankelen. Was het de moeite waard? Was het werkelijk de moeite waard? Waarom zou hij het niet opgeven en naar bed gaan?

   渡船的燈光一搖一閃從碼頭邊經過時,哈克已經開始守夜了。他沒聽見船上有什麼聲音,那群年青人現在不聲不響,好像累得要命。哈克不知道這是條什麼船,隨後他不再想船的事,專心致志于守夜。晚上起了雲,天色越來越暗,10點時,車輛的聲音停止了,四處的燈火開始熄滅,行人也都散盡,整個村莊進入了夢鄉,只有這個小傢伙,獨自一人空守寂寞,與魔鬼作伴。11點鐘,客棧也熄了燈,現在到處一片漆黑。哈克等了很長一段時間,等得乏人,可仍無動靜,他開始動搖了,還守在這裡有什麼用呢?真有用嗎?不如回去睡覺算了。

   Plotseling vernam zijn oor een geluid. In een oogenblik was hij geheel aandacht. De deur in het steegje werd zachtjes dichtgedaan. Onmiddellijk kroop hij in een hoek bij den kalkoven. Het volgende oogenblik slopen twee mannen langs hem heen, van wie de een iets onder zijn arm scheen te dragen. Het moest de kist zijn! Zij gingen dus den schat verplaatsen! Waarom zou hij Tom nu roepen? Het zou een dwaasheid wezen!--De mannen zouden met de kist wegloopen en zij zou nooit gevonden worden. Neen, hij zou blijven waken en hen volgen; hij zou zich aan de duisternis toevertrouwen, als een waarborg tegen ontdekking. Deze dingen bij zich zelven overleggende, sloop hij stil voort en kroop voorzichtig als een kat, blootsvoets achter de mannen aan, terwijl hij hen zoover voor zich uit liet gaan dat hij hen nog juist in het gezicht had.

   突然他聽到了動靜。他立即全神貫注地聽著,小巷的門輕輕關上。他連跑帶跳來到磚廠拐彎的地方,這時兩個男人從他身邊一掠而過,其中一人腋下挾着件東西,一定是寶箱!他們是在轉移財寶啊!現在不能叫湯姆,否則太傻了,那兩個人會逃跑。一旦跑了再也不要指望能找到他們。對,他要盯着他倆,跟在後邊走,靠夜色來掩護自己。哈克心裏邊合計着,邊光着腳溜出去,像貓似的跟在那兩人後頭,離得不遠不近,始終保持着能看見他們就行了。

   Zij slopen de op de rivier uitloopende straat door en sloegen toen links af, eene zijstraat in. Daarna gingen zij rechtuit, totdat zij aan het pad kwamen, dat naar Cardiff Hill leidde. Dit werd ingeslagen en zij stapten al maar voort, tot nabij het huis van den ouden boschwachter, dat halverwege den heuvel gelegen was. "Goed," dacht Huck, "zij zullen den schat in de oude steengroeve begraven." Maar zij hielden niet eens bij de steengroeve stil. Zij gingen door naar den top. Toen kozen zij een zijpaadje tusschen de groote sumakboomen en waren op eens in de duisternis verdwenen. Huck versnelde zijn pas en liet minder ruimte tusschen hen en zich zelven; zij konden hem thans immers onmogelijk zien. Hij draafde een poosje, ging toen weder wat langzamer; uit vrees van te ver te zullen, loopen, liep zachtjes weer een eindje door en hield toen stil. Hij luisterde, geen geluid, behalve het gebons van zijn eigen hart. Daar werd op eens over den heuvel het zuchten van een uil vernomen. Onheilspellend geluid! Maar geen voetstappen. Hemel! was alles verloren? Hij was op het punt met gevleugelde voeten weg te snellen, toen hij, geen vier pas van zich af, een man hoorde hoesten. Het hart schoot den knaap in de keel, doch hij bekwam weder. Toch beefde hij, alsof hem een dozijn koortsen op het lijf werden gejaagd, en hij stond zoo wankel op zijne beenen, dat hij bepaald dacht op den grond te zullen vallen. Hij wist waar hij was. Het was hem bekend, dat hij zich op vijf treden afstand bevond van het hek, dat hem naar de landerijen van de weduwe Douglas bracht. "Heel goed," dacht hij, "laten zij den schat hier begraven dan zal hij niet moeilijk te vinden zijn."

   他們順着沿河的街道走了三個街區後,向左轉上了十字街,然後徑直往前來到通向卡第夫山的那條小路。他們又上了這條路,經過半山腰的威爾斯曼的老房子,仍一直往上爬。好吧,哈克心裡想,他們會把寶箱埋在石坑裡。可那兩個人卻經過老石坑,爬上了山頂他們一頭鑽進了茂密的漆樹之間的一條小路,一下子就消失在黑暗中。哈克靠上去縮短了距離,因為那兩人現在絶不會看見他。他小跑一陣,擔心跑得太快;然後又放慢腳步,他向前走了一段路後,就停下來,聽一聽,沒聲音;除他呼呼的心跳聲音外,什麼也聽不到。山那邊傳來貓頭鷹的叫聲——不祥的聲音!可是卻沒有腳步聲。老天啊,什麼都不見了!他正想拔腳去追,這時不到四英呎的地方,有個男人在清嗓子。哈克的心一下子跳到嗓子眼,他強忍着,站在那裡好像打擺子似的直抖,直抖得要摔倒在地上。他知道他在什麼地方。現在他在離道格拉斯寡婦家庭院的階梯口不到五步遠的地方。這很好,就讓他們在這裡埋寶吧,這裡找起來不難。

   Thans werd er een zachte, zeer zachte stem gehoord;--het was die van Injun Joe.

   一個聲音傳來,很低很低,是印第安·喬的聲音:

   "Godv....! zij heeft zeker gezelschap: er is nog licht aan, zoo laat als het is."

   “他媽的,她家裡也許有人——這麼晚還亮着燈。”

   "Ik zie geen lichten."

   “我看不到有什麼燈亮。”

   Dit was de stem van dien vreemdeling,--den vreemdeling uit het spookhuis. Een ijskoude rilling voor Huck door de leden. Dus dit was de dag der wrake! Zijne eerste gedachte was te vluchten. Toen schoot hem te binnen, dat de weduwe Douglas meer dan eens vriendelijk geweest was en het kon zijn, dat deze mannen plan hadden haar te vermoorden. Hij zou zoo gaarne moed gehad hebben om haar te waarschuwen, maar hij wist dat hij het niet durfde;--zij mochten hem eens beetpakken. Hij overdacht dit alles en meer nog in het oogenblik, dat verliep tusschen de opmerking van den vreemdeling en het antwoord van Injun Joe, hetwelk aldus luidde:

   這是那個陌生人的聲音——那個閙鬼的房子裡的陌生人。哈克的心一陣冰涼——那麼這就是復仇!他這時的念頭就是一溜煙地逃掉,他突然想起道格拉斯寡婦不止一次地待他很好,這兩個傢伙說不定想謀害她呢?他真希望自己有膽量去向她報個信,可他曉得他不敢那樣做,因為那兩個傢伙可能會來把他逮住。這一切都在他腦子裡飛逝即過,一切都發生在那陌生人和印第安·喬談話的間隙。接着喬說:

   "Omdat het kreupelhout je in den weg staat. Kom dezen kant uit.--Zie je het nu?"

   “樹叢擋住了你的視線,往這邊看——這下該看見燈光了吧,對不對?”

   "Ja, zeker, er zijn menschen. Ik geloof dat het beter is, het op te geven."

   “是的,看見了。我覺得確實有外人在那裡,最好別幹了吧。”

   "Opgeven? Juist nu ik dit land voor altijd ga verlaten! Het opgeven,--om nooit weer een kans te krijgen. Ik zeg je nog eens, wat ik je al meer gezegd heb, dat ik niets om den buit geef;--dien mag jij hebben. Maar haar man heeft mij gemeen behandeld--en meer dan eens, en vooral daarin dat hij, die vrederechter was, mij als een vagebond in de gevangenis heeft gezet. En dat niet alles. Dat is niet het millioenste deel. Hij heeft mij laten geeselen!--geeselen, vlak voor de gevangenis, als een neger, terwijl de geheele stad er naar stond te kijken. Geeselen, versta je het? Hij is mij voor geweest en is gestorven. Maar zij zal er voor boeten."

   “別幹了,那怎麼行,再說我就要離開這個國家,一去不回頭,如果放棄這次行動,下次連機會都沒有了,我再說一遍,以前已經跟你說過了,我根本不希罕她那幾個小錢,你把錢拿去得了。可她丈夫對我太刻薄了——他多次是那樣凶我——就因為他是治安官,說我是流氓,還不止這些,我說的還不到他對我干的一百萬分之一多。他讓人用馬鞭抽我,像打黑人那樣,就在監獄的前面抽我,讓我在全鎮人面前示眾!挨馬鞭抽,你懂嗎?他死了,倒便宜了他,不過他欠我的我一定要從他女人這裡得回來。”

   "Och, vermoord haar niet! Doe het niet!"

   “啊,可別殺死她!別那麼幹!”

   "Vermoorden? Wie spreekt van vermoorden? Ik zou hem vermoorden, als hij hier was; maar haar niet. Wanneer men zich op eene vrouw wreekt, vermoordt men haar niet:--ba! maar men berooft haar van hare schoonheden. Men snijdt haar de neusgaten in tweeën;--men kerft haar de ooren als een varken!"

   “殺人!誰說過要殺人?要是他在,我真要殺了他,可不是弄死她。想報復女人,用不着要她的命——那太蠢了,你只要毀她的容就行,你扯開她的鼻孔,把耳朵弄個裂口,讓她看上去像個豬。”

   "Bij God, dat is..."

   “天哪,那可是……”

   "Houd je gevoelens voor je, dat is je geraden! Ik zal haar aan haar bed vastbinden. Als zij doodbloedt, kan ik het helpen? Ik zal er mij niet naar over maken. Vriendje, je zult mij in dit zaakje helpen--om mij te pleizieren; daarvoor ben je hier,--want 't kan zijn, dat ik het niet alleen af kan. Als je weifelt ben je een man des doods! Versta je dat? En indien ik jou doodmaak, is zij er ook om koud--en dan geloof ik niet dat iemand ooit veel van deze zaak zal te weten komen."

   “收起你的高見!這樣對你最保險。我把她綁在床上,如果她因流血過多而一命嗚呼,那能怪我嗎?就是她死了,我也不會落淚的。老兄,這事你得幫我——看在我的面子上——叫你來就是幹這個——我一個人也許幹不了。你要是縮頭不幹,我就宰了你,明白嗎?要是非宰你不可,那我也要治死那個女人——這樣一來,我想決不會有人知道這事是什麼人干的。”

   "Wel, als het dan moet, laat ons er dan aan beginnen. Hoe eer hoe beter;--ik beef als een riet!"

   “好,該殺就殺吧,這就去幹。越快越好,我渾身發抖。”

   "Het nu doen?--En er is gezelschap! Kijk eens hier: zorg, dat ik je niet ga mistrouwen! Neen,--wij zullen wachten, totdat de lichten uit zijn. Het heeft geen haast."

   “現在下手?還有外人在也不怕?聽著,你有點可疑,現在不行。得等裏邊的燈滅了才能動手——用不着這樣急。”

   Huck voelde, dat er een oogenblik van stilzwijgen zou volgen--en dat was nog vreeselijker dan het moorddadig gesprek. Daarom hield hij zijn adem in, deed omzichtig een stap achteruit, zette behoedzaam zijn voet stevig neer, na heel gevaarlijk op één been te hebben staan balanceeren en bijkans gevallen te zijn, eerst den eenen kant uit en toen den anderen. Hij deed met dezelfde moeite en hetzelfde gevaar nog een stap achteruit; toen nog een en nog een.--Daar brak een tak onder zijn voet! Hij hield zijn adem in en luisterde. Hij vernam geen geluid; het was volmaakt stil. Zijne dankbaarheid kende geen palen. Nu kwam hij in het sumakboschje;--daar wendde en keerde hij zich voorzichtig als een laveerend schip en stapte vervolgens haastig, maar behoedzaam voort. Toen hij de steengroeve voorbij was, achtte hij zich veilig en zette het op een loopen. Hij ijlde al maar voort, totdat hij het huis van den ouden boschwachter had bereikt. Daar klopte hij aan de deur en weldra werden de hoofden van den ouden man en van zijn beide forschgespierde zonen voor de ramen zichtbaar.

   哈克覺得隨後會有一陣沉默,這種沉默要比任何口頭上說說殺人還要可怕。因此他屏住呼吸,小心翼翼往後退。他每退一步,靠單腿用力,身子先往一邊傾,然後又傾向另一邊,有時差點栽倒,然後小心地站穩腳跟,接着以同樣的方式,冒同樣的危險再挪另一隻腳,就這樣左右輪換着往後退——突然一根小樹枝啪地一聲被踩斷!他憋住氣,聽了聽。沒有異樣的響聲——只有絶對的安靜。他感到謝天謝地,現在他退回到兩堵牆似的綠樹之間的小道上,轉身時非常小心,好像是一艘船在調頭——然後步伐敏捷而又謹慎地往回走去。到了石坑那邊,他覺得安全了,拔腿就跑,一路飛奔。一直跑到威爾斯曼家門口才停下來。他怦怦地敲門,接着老人和他那兩個健壯的兒子從窗戶裡探出頭。

   "Wat een rumoer daar? Wie klopt er? Wat moet je?"

   “怎麼搞的?是誰在敲門?你想幹什麼?”

   "Laat mij binnen--en gauw ook. Ik zal alles vertellen."

   “開門讓我進去——快點!我會全告訴你們。”

   "Wat? Wie ben je?"

   “嗯?你是誰?”

   "Huckleberry Finn. Gauw, laat mij binnen!"

   “哈克貝利·費恩——快點,讓我進去!”

   "Huckleberry Finn, waarachtig! 't Is geen naam, waarvoor zich vele deuren openen, geloof ik. Maar laat hem binnen, jongens, en laat ons zien wat er te doen is."

   “確實是哈克貝利·費恩,不過,衝你這名字,不會有很多人家願意開門。孩子們,我們快開門讓他進來,看是什麼麻煩的事情。”

   "Zeg het, als je blieft, nooit, dat ik je het verteld heb," waren Hucks eerste woorden, toen hij binnentrad. "Doe het als je blieft niet;--ik zal zeker vermoord worden; maar de weduwe is zoo goed voor mij geweest, en ik moet het zeggen;--ik zal het vertellen, als je mij belooft, dat je nooit zult zeggen dat ik het was."

   “請別告訴別人說是我講的,”哈克進門就說,“請您務必保密,否則人家一定會要我的命。那寡婦有時對我很好,我一定要講出來,也願意講出來,您可千萬不要對人說是我講的。”

   "Bij den Hemel, hij heeft iets te vertellen, of hij zou zoo niet spreken!" riep de oude man uit. "Voor den dag er mee, en niemand zal het verklappen."

   “哎呀,他確實有事情要講,否則不會這樣的!”老人大聲說,“孩子,說出來吧,這兒沒人會講出去的。”

   Tien minuten later beklommen de oude man en zijne zonen, behoorlijk gewapend, den heuvel en stapten op hun teenen het pad der sumakboomen in. Huck vergezelde hen niet verder; hij verborg zich achter een rotsblok en luisterde. Er volgden eenige oogenblikken van lange, akelige stilte. Plotseling werd er een geknal van vuurwapenen gehoord en een gil.

   三分鐘後,老人和他的兒子帶好武器上了山。他們手裡拿着武器,踮着腳進入了綠樹成蔭的那條小路。哈克跟他們只走到這裡,就沒再往前去。他躲在一塊大圓石後面,靜靜地聽著。經過一陣沉默,哈克等急了,突然傳來爆炸聲和喊聲。

   Huck wachtte niet om eenige bijzonderheden te vernemen, maar ijlde zoo spoedig, als zijne beenen hem dragen konden, den heuvel af.

   哈克不等瞭解詳情,跳起來拚命地衝下山坡。